Hoe zie ik mezelf, ruim drie maanden later

Foto:

Net iets over de helft van De Afvalrace heb ik huiswerk gekregen van Personal trainer Eric. Het beantwoorden van de vraag; “Hoe zie ik mezelf nu?”.  Dat is best een lastige vraag omdat ik het nog steeds heel moeilijk vind om naar mezelf te kijken, maar toch denk ik, dat ik wel weet hoe ik mezelf nu zie.

Ik vind het lastig om naar mezelf te kijken, omdat ik vaak terug denk aan waar ik vandaan kom. Iets waar ik absoluut nooit meer naar terug wil, maar iets wat nog steeds wel veilig en vertrouwd voelt. Het oude levenspatroon is ingewisseld voor een nieuwe levensstijl. Fit en gezond. Maar dat vind ik vaak nog best gek omdat ik hiervoor nooit had kunnen bedenken dat ik dat zou kunnen. Het loslaten van mijn luie leventje wat altijd in het teken van eten stond en plaats maken voor deze fitte en gezonde manier van leven.

Ik maak impact!
Wat ik heel bijzonder vind is dat mensen me zien als een inspiratie, een voorbeeld. Zo kreeg ik deze week een berichtje van mijn oom en van mijn nicht dat ze beide zijn begonnen met hardlopen. Dat wilde ze graag met me delen. En ik sprak een vriendin die me vertelde dat haar zus trouw al mijn blogs leest en van het lezen erg enthousiast is geworden en ook haar probleem met de kilo’s wil aanpakken. Tijdens een les BodyBalance op de sportschool vertelde me een mede Balancer dat ze me zag als een voorbeeld, omdat ze vond dat ik het zo goed kon en verklapte me zelfs dat ze vaak naar mij kijkt als ze de instructrice niet kan zien. Wauw… wat bijzonder!

Ik, een voorbeeld, ik een inspiratie, jeetje, wie had dat ooit gedacht dat ik echt impact kon maken!

Maar ergens herken ik het ook wel. Ik keek ook altijd enorm op tegen mensen die de kracht hadden om de strijd met de kilo’s aan te gaan en hun doelen daadwerkelijk bereikten. Die mensen motiveerden mij ook enorm. Hardlopers zijn ook een enorm voorbeeld voor me, ze motiveren me om mijn hardloopdoelen te stellen en bij te werken. En yogi’s, mijn inspiratiebronnen, de rust en de balans die hun uitstralen. Zo wil ik ook graag zijn. En nu, nu ben ik dat ook een beetje!

Hoe wilde ik mezelf zien en hoe zie ik mezelf nu?
Hoe ik mezelf wilde zien, deelde ik tijdens mijn intake met mijn Personal trainer Eric via een collage die ik had gemaakt.


Grappig om naar terug te kijken. Want alles wat ik wilde zijn, is alles wat ik nu al ben of zelfs al voorbij ben. Gaaf!

Ik zie mezelf als een sportieve vrouw die geniet van elke training. Of het nu krachttraining, cardiotraining, hardlopen, groepslessen op de sportschool of een rondje fitness is, vind het allemaal leuk!

Echter zie ik ook dat er nog genoeg te doen is. Heb een goede conditie en een lekker uithoudingsvermogen, maar nog steeds overgewicht. Maar geen obesitas meer.

Ik zit veel lekkerder in mijn vel. Dat merk ik al als ’s morgens de wekker gaat, heerlijk. Of het nu 5 uur is omdat mijn vriendje naar zijn werk moet of pas om 8 uur. Als ik wakker ben voel ik me niet meteen vermoeid en is niet meteen de eerste gedachte, blijven liggen.

Ook heb ik veel meer energie. Vroeger als ik uit mijn werk kwam of een intensieve dag achter de rug had belande ik op de bank en viel ik als een blok in slaap. Tegenwoordig doe ik hooguit een keer een powernapje na een hele intensieve training maar slapen van vermoeidheid zit er niet meer in… en dat is zo enorm fijn!

De grootste verandering is denk ik rust en balans. Ik merk dat ik veel meer rust in mijn leven ervaar en beter in balans ben. Ik wordt steeds beter in het maken van mijn eigen keuzes en alleen nog maar te doen wat ik graag wil doen, blij van wordt en wat me gelukkig maakt. Mensen krijgen me gelukkig niet meer heel snel klein. Natuurlijk overkomt het me nog wel eens, maar dat is mijn reptielenbrein. Gelukkig gebeurt het niet heel vaak meer. Dingen waar ik me voorheen dagen of weken lang druk om kon maken wegen veel minder zwaar. Dus het gewichtsverlies is niet mijn enige verlichting. Maar ik val wel nog regelmatig terug omdat ik loslaten van het vertrouwde erg lastig vind. Iets waar ik nog kei hard mee aan de slag moet.

De kunst van het loslaten, het reptielenbrein
Het reptielenbrein is iets waar mijn Personal trainer Eric en ik het vaak over hebben. Omdat het iets is wat me nog met regelmaat overvalt. Het  reptielenbrein is een heel vervelend deel van je brein, dat wil dat je doet wat je altijd al deed. Het reptielenbrein wil dat je overleeft, dat je in je comfortzone blijft en daarnaast is het een soort hulpje bij het vinden van excuses.

Dat brein wil terug naar comfort. Naar hoe het vroeger was. En wil dat oude niet graag loslaten om plaats te maken voor wat je echt wil doen.

Dus, om te doen wat je moet doen, om je dromen waar te maken, moet je in actie komen.

Moet je uit de comfortzone komen en leren dealen met je reptielenbrein!


100% gelukkig?
Ben ik dan nu een 100% gelukkig mens? Nee… nog niet helemaal… maar er is een goed begin gemaakt. Trouwen en kindjes komt er nog wel van… dat streefgewicht, het gezonde BMI gaat me lukken. Maar een sterkere Wendy maakt het ook wel weer wankel omdat je veranderingen aangaat die mensen moeilijk vinden. Die veranderingen leveren mij juist heel veel op. Het maakt me een gelukkig mens. Maar ook maakt het me bang. Bang om te verliezen, bang om los te moeten laten, bang om mensen teleur te stellen en bang om kwijt te raken. Maar vooral bang voor wat er nog komen gaat. Ik voel dat er nog veel meer veranderingen op mijn pad gaan komen. En hoe moet ik daar mee omgaan.

Slechte eigenschappen?
Ooow jawel…
Ik heb nog steeds dezelfde slechte eigenschappen, maar focus me liever op de goede… Ben nog steeds shopverslaafd hahaha alleen nu is de hoeveelheid sportkleding en sportaccessoires groter dan mijn hoeveelheid gewone kleren. En de hoeveelheid kilo’s die ik al kwijt ben maken dat ik nu ook een goed shop excuus heb. Ik pas bijna niks meer. Tijd voor een nieuwe garderobe. En ik ben nog steeds schoenenverslaafd, en ook die collectie is al aardig uitgebreid met goeie runners en fitness schoenen.

Ik kan er nog veel meer opnoemen hoor, slechte eigenschappen, hahaha, maar benoem liever alleen de goede dingen! Want dat ik waar ik trots op bent.

En, ben ik negatief veranderd? Ik vind van niet. Ik ga door, door met wat ik moet doen om mijn doel te bereiken. Kei hard knallen tijdens het hardlopen en de krachttrainingen en zorgen voor rust en balans tijdens Yoga en BodyBalance.

Afgelopen week was de open training bij CrossFit zuid, te gast bij Chris en Luelle, pittig maar erg tof om mee te mogen maken…

Hier zie je me in actie!

En mijn lieve kanjer Arjan, mijn steun en toeverlaat heeft kei hard meegetraind, zo enorm motiverend en ik ben ook enorm trots op hem!

En… de uitnodiging voor 19 februari staat nog steeds!

Train gezellig een keertje met me mee.

Op zondag 19 februari organiseert De Afvalrace in samenwerking met Decathlon Breda een sportieve familieochtend voor de deelnemers van De Afvalrace en voor hun familie, vrienden, kennissen, collega’s en volgers. Deelname aan dit grote evenement is geheel gratis!

De Familie Bootcamp bestaat uit 8 verschillende onderdelen van ieder een kwartier. Alle deelnemers ontvangen een stempelkaart en na afloop is deze inwisselbaar voor een leuke presentje.

Zie ik jou ook op 19 februari? Ik heb er in ieder geval enorm veel zin in!

Wendy wordt begeleid door Eric de Jong van EDJ Sports en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Neem contact met ons op als je hierin wat zou willen betekenen. De Afvalrace West-Brabant is te volgen via Facebook en de sites van Breda & Roosendaal Nieuws.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen