Al weken wordt er door de kinderen in de buurt van alles koortsachtig bekokstoofd voor die ene avond; 31 oktober. Steeds meer doet Halloween zijn intrede in Nederland. Pompoenen uithollen is inmiddels DE bezigheid in de herfstvakantie. En alhoewel ik er best aan moeten wennen dat Bassie steeds vaker in populariteit verliest ten aanzien van de horrorclowns, vinden de kids het maar wat leuk om met dat soort enge dingen bezig te zijn.
Wat is dat toch…. In bed liggen ze te trillen als een rietje, alleen al bij de ideeën van hun plannetjes. Maar de volgende dag, als het gelukkig weer licht is, ziet alles er weer anders uit en kan er zeker nog een schepje bovenop qua uitvoering.
De Hulk
Toen ík klein was kende nog niemand het fenomeen Halloween. Althans niet hier in Nederland. Ik kende nog geen andere soort clowns dan Bassie; ‘Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen,’ en Flappie (jeweetwel van de Efteling) die zich steeds weer afvroeg; ‘Zal ik het doen…Of zal ik het niet doen?’
Waar ik toen bang voor was, dat was de Hulk! De rest van het gezin zat gezellig voor de televisie. Maar ik zat ogenschijnlijk, super geconcentreerd, met mijn Fleurpoppen aan de eetkamertafel te spelen. En toch, als dat klingelbelletje begon (wat het sein was dat de pupillen van de Hulk verkleurden naar groen), kon ik het gewoonweg niet laten. Met een scheef oog over mijn Fleurpoppen heen wierp ik snel een blik op de televisie, waar ik vervolgens meteen spijt van had. Wat is dat toch…
Later als je op stap gaat heb je precies datzelfde. Maar dan als je een flirt krijgt van een foute kerel. Je wilt zéker niet kijken, want dat zou hem het idee kunnen geven dat jij ook geïnteresseerd in hem bent. En dan toch….kijk je! En als je dan ziet dat HET er nog steeds is denk je…Waarom deed ik dat nou!
Even terug naar de Hulk. Nachtmerries en ademloze avonden alleen in mijn bedje met mijn ogen stijfdicht en mijn oren wijd open. Geconcentreerd luisterend of ie toevallig niet uitgerekend mijn slaapkamer binnen zou stormen, de Hulk dus hé. Ik hoopte dat ik zo diep onder de dekens lag dat hij me dan over het hoofd zou zien en zou weggaan. Maar….de Hulk kwam nooit…… En na verloop van tijd, drong het tot me door dat hij dat ook nooit van plan was geweest. Ik was eindelijk over mijn angst heen…
Gillen en krijsen….
Op 31 oktober komen mijn twee uit de dood herrezen kids dus gruwelijk geschminkt uit de badkamer en even later staat ook de buurjongen lijkbleek aan de voordeur met een zwarte cape om. Er wordt gegiecheld en gegniffeld maar….voor de zekerheid loopt papa op gepaste afstand met ze mee…je weet het natuurlijk nooit met die horrorclowns van tegenwoordig….
Als ik ze heb uitgezwaaid en de deur achter me sluit, gniffel ik! Ik denk terug aan de woorden van clown Flappie; ‘Zal ik het doen..of zal ik het niet doen?’ In de badkamer begin ik met de achtergelaten Halloweenmake-up en nepbloed me uit te leven. Met speldjes steek ik snel een schaar in mijn haar en druppel wat nepbloed over mijn voorhoofd en bij mijn neusgat. Ik heb in mijn eentje al de grootste lol. Even later knip ik het licht uit in de hal, steek een kaarsje aan en zet wat mysterieuze muziek op. Als ik dan een appje ontvang van mijn man dat ze er zo aankomen zet ik de voordeur alvast op een kier….Mwoahhhahaha..
Voordat ze : ‘Trick or Treat kunnen roepen,’ verschijn ik met een gil in de deuropening. Inmiddels zijn de kids met zijn vijven en ze gillen en krijsen allemaal in koor! Hahahaha…gelukt! Dat hadden ze niet verwacht! Een geslaagde Halloweenavond.
Eind goed…al goed…toch?
Tevreden haal ik mijn kinderen met hun berg snoep naar binnen. Ik tuur nog even door de straat….Het is best fris maar ik krijg sowieso een onbehaaglijk gevoel. Zie ik daar nou een horrorclown…? Ineens schiet de Hulk door mijn hoofd… Snel sluit ik de voordeur achter me en loop in gedachten door naar de keuken. Plotseling slaat de schrik me rond het hart als ik een uit de dood herrezen vrouw zie met getoupeerd haar en bloed uit haar hoofd. Mijn hart slaat slechts één tel over als………. ik in de spiegel kijk! Mwoahhhahaha…..
Linda Jansen is auteur van de romans Onder Water en Boven Water en woont met haar man en twee kinderen in Breda [website].
