Ze zijn niet alleen vriendinnen, maar ook collega’s bij Villa Boerenbont: Zoé van de Kimmenade (26) en Minna Smit (27) uit Breda. Op maandag 26 oktober vertrekken de twee naar Lesbos om samen met Live for Lives zich in te zetten voor de vluchtelingen die dagelijks op het Griekse eiland aankomen.
Ik heb op donderdagmiddag met Zoé en Minna afgesproken bij Villa Boerenbont, waar ze beiden als gezinsouder werken. Ze wonen intern in bij jongeren die door diverse omstandigheden tussen wal en schip vallen of dreigen te vallen. Een pittige baan die veel van hen vraagt en toch vinden ze dat ze eigenlijk nog niet genoeg doen. Dus toen ze via het nieuws de oproep van Stichting Bootvluchtelingen zagen, twijfelden de vriendinnen geen moment.
‘Liever dan doneren’
Minna: “We werken al jaren in de zorg. Misschien dat we daarom niet lang hoefden na te denken.” Voor Zoé gold meer het besef dat ze ook daadwerkelijk iets kon gaan doen. “Dat doe ik liever dan geld doneren. Bovendien kan ik op deze manier mijn omgeving bewuster maken van de problemen met de vluchtelingen.” Zowel Minna als Zoé weigeren de vluchtelingenproblematiek vanuit politiek oogpunt te bekijken. “We wilden dit doen dit omdat we echt mensen willen helpen. Stel je voor dat je ooit zelf zou moeten vluchten. Dan wil je toch ook dat anderen je helpen”, aldus Zoé.
Dat niet iedereen zo denkt, daar zijn de vriendinnen inmiddels wel achter. “Er zijn mensen die forse kritiek hebben op de hulp aan de vluchtelingen, maar ik denk daar anders over”, vertelt Zoé. “Met de hulp aan de vluchtelingen, help je ook de Grieken. Als je niets doet, wordt het alleen maar erger. De vluchtelingen komen toch wel.” Minna vult aan: “Ik denk dat ze juist blij zijn dat mensen met een organisatie naar Griekenland komen en niet dat mensen door elkaar heen gaan helpen. Dan is het pas echt chaos. Via een organisatie wordt alles gepland.”
Live for Lives
Stichting Bootvluchtelingen bleek echter al vol. Minna: “De stichting had veel reacties gehad na hun oproep op het nieuws. Zij hebben ons toen geadviseerd om het eens bij Live for Lives te proberen en dat hebben we gedaan.” Zoé: “We hebben gesolliciteerd en zijn samen met dertig andere vrijwilligers uitgekozen om een week naar Lesbos te gaan.”
De vriendinnen kregen meteen hulp aangereikt van hun collega’s. “Onze collega’s nemen tijdens onze afwezigheid vrijwillig al onze diensten over. Dat is toch supertof?”, zegt Minna. “En ook de jongeren reageerden enthousiast”, vult Zoé aan. “We gaan natuurlijk vaker op vakantie en dan zijn we ook weg. Dit is anders, maar ze vonden het super tof dat wij dit vrijwillig gaan doen.”
Live for Lifes zet zich in om kinderen en baby’s van bootvluchtelingen te voorzien van basishulp. “We willen ons richten op kinderen en jongeren, want dat is ook onze doelgroep hier”, vertelt Minna. “En natuurlijk vinden we het spannend om te gaan”, zegt Zoé. “Ik denk dat het wel heftig gaat zijn” en Minna vult aan: “We houden rekening met alles.” Zoé: “We hebben inmiddels een Facebookpagina aangemaakt en we hebben posters laten maken met een oproep om geld te doneren.” Minna: “In een aantal cafés en winkels in Breda hebben we potjes neergezet zodat mensen geld kunnen doneren.”
Help Zoé en Minna helpen
Afgelopen dinsdagavond vond de eerste bijeenkomst plaats en maakten Zoé en Minna kennis met de rest van de vrijwilligers. “De informatieavond was erg fijn”, vertelt Zoé de volgende dag aan de telefoon. “We hebben al wat spullen meegekregen zoals babykleding, maar we moeten nog veel kopen voor we vertrekken.” Wat in ieder geval duidelijk is geworden, is dat de vriendinnen zich vooral zullen richten op hygiëne. “We hadden vooraf al veel tandenborstels en tandpasta verzameld, maar wat we de komende weken nog willen doen is sokken en ondergoed aanschaffen. Daar blijkt en enorm tekort aan.”
En ze hebben geld nodig. “Op Lesbos willen we voedselrijke dingen kopen zoals koekjes en fruit. En er is grote behoefte aan ORS.” Tijdens de vergadering bleek ook dat het vervoer op Lesbos zelf nog niet geregeld is. “We hebben vier busjes nodig om elke dag op en neer te rijden van de zee naar het kamp in de hoofdstad en het geld om de busjes te huren en benzine te kopen is er nog niet.” En de groep? “Die is heel divers. Mensen komen overal vandaan. Ik denk dat eenderde man is en de rest vrouwen. Ook veel jonge mensen. En er gaat een cameraploeg mee en een medisch team.” Dat het hoe dan ook zwaar wordt, beseft Zoé maar al te goed nu. “Het is hun eerste missie, dus we zullen nog veel ter plaatse moeten uitzoeken. Bovendien krijgen we elke dag om een uur of vijf, zes een briefing voor die dag. Dus ja. Het wordt pittig.”
Wil jij Zoé en Minna steunen? Kijk op hun Facebookpagina ‘Help Zoe en Minna Helpen’ voor alle informatie.
