Verliezen is eigenlijk niets meer dan winnen!

Foto: Wendy Wiebenga

De eerste week van de laatste fase zit er al weer op. En wat een bewogen week was dat. Heb mooie dingen meegemaakt maar heb ook behoorlijk in de knoop gezeten met mezelf. Het is toch best wel gek allemaal wat me overkomt. Niet alleen mijn lijf is enorm veranderd, maar ik als persoon ook. En dat is niet altijd even makkelijk…

Deze week drie fantastische hardloop hoogtepunten, door het harde rennen, ook in mijn leven, mezelf even terug moeten vinden en het besef gekregen dat verliezen soms eigenlijk niets meer is dan winnen!

Mijn eerste duurloop is een feit
Afgelopen zondag was het dan zo ver… mijn eerste officiële duurloop. 5,5 km eigen tempo. In Ulvenhout… langs het bos met een laagje smeltende sneeuw. Door de natuur… heerlijk.

Was er de hele week al een beetje nerveus voor. Kon ik dat wel? Zou ik dat wel volhouden? Wat moest ik aan? Muziek meenemen of niet? Wat moest ik ontbijten? Hoe nam ik mijn drinkfles mee en ga zo maar door…

Die ochtend vroeg afgerekend met al die stemmetjes en gewoon bedacht dat ik dit kan! En ben er voor gegaan.

We verzamelden iets voor 10 uur bij Jeugdland in Ulvenhout met een groep van ongeveer 20 lopers. John, de trainer in Ulvenhout, nam nog even vlug de routes met ons door. En natuurlijk stonden op de weg de pijlen om aan te geven waar we heen moesten.

Hoewel… als ze nog maar zichtbaar zijn na de hevige sneeuwval van de dag ervoor…

Daar maakte ik me wel een beetje zorgen om… weet absoluut de weg niet in Ulvenhout.

Maar dat kon het enige zijn wat me echt in de weg zou kunnen zitten. Vanaf begin januari train in namelijk iedere maandag en donderdag avond met een schema,  onder leiding van coaches John, Ruud en Eric, om mijn duurvermogen op te bouwen in combinatie met allerlei Core Stability oefeningen gericht op het hardlopen. Dus dat ik er klaar voor zou zijn, daar was ik wel van overtuigd!

Mijn Polar watch aangezet op hardlopen en vervolgens zijn we gezamenlijk gestart. De eerste 2 km was gezamenlijk en daarna zouden de wegen scheiden. John benadrukte me nogmaals echt mijn eigen tempo aan te houden. En dat was maar goed ook want wilde in het begin erg graag met de groep mee maar dat tempo lag voor mij echt nog veel te hoog.

Heerlijk op eigen tempo doorgelopen. En dat ging me super goed af. Wat heb ik genoten van deze loop en van de mooie natuur. Dit is echt de beste manier om je hoofd leeg te maken, niet na te hoeven denken en verstand op 0. Fijn… in plaats van mijn gespannen gevoel tijdens de start voelde ik me in een no time ontspannen, relaxed en trots.

Nadat mijn Polar watch aangaf dat ik 5 km gelopen had bleek dat ik nog wel een stukje te gaan had… dus in plaats van die 5,5 km heb ik er 6 totaal uitgelopen. Het laatste stuk nog net wat meer tempo erin gegooid. Moe? Nope… barste van de energie. Lekker even mijn spieren de kans gegeven te herstellen tijdens een cooling down met de oefeningen die ik altijd tijdens de trainingen met John doe. En daarna bijgekomen tijdens een lekkere kop Cappuccino.

Zondag gebeurde me iets heel bijzonders. Ik ben een hardloper en ik loop in de toekomst zeker een keer de Marathon. Want ik kan dat en heb er zo enorm veel plezier in. Wauw. Wie had dat gedacht dat ik dat ooit zou kunnen zeggen. Ik niet… maar ben inmiddels niet vies meer van het stellen van grote doelen en het naleven van mooie grote dromen.

Waar een wil is is een weg, run it!!!

Écht besmet met het hardloopvirus
Deze week ook mijn 2 vaste hardlooptraining weer gehad. Maandag avond liep ik in Ulvenhout, zonder last van de duurloop, zonder blessures, en zomaar weer de 5 km. Super gaaf. Nog niet op een erg hoog tempo, maar dat komt vanzelf wel, dat ik er plezier aan beleef staat vast en is veel belangrijker. Donderdag in Oosterhout bij Ruud en Eric heb ik 2x 12 minuten gelopen op tempo. En daar heb ik mijn eigen record verbroken. Ben gewoon geschrokken van mijn eigen snelheid! Maar ook kei trots!

Tot slot wil ik deze week nog één van mijn belangrijkste lessen van de afgelopen maanden vertellen…

Het verliezen van vriendschap is eigenlijk winst!
Het overkomt me de afgelopen maanden regelmatig dat mijn vriendinnen niet meer bij me aansluiten en dat er keuzes ontstaan om zonder elkaar verder te gaan. Waar ik hier vroeger compleet door uit het veld geslagen was, weet ik nu dat het prima is zoals het is.
Het verliezen van vriendschap voelt op het moment dat het je overkomt erg rot en pijnlijk… Maar de reden hiervan is eigenlijk heel logisch en heel mooi.

Ik was namelijk al lange tijd juist mezelf uit het oog verloren. En daardoor was ik omringd met mensen die het fijn vonden dat ik mezelf kwijt was waardoor ik vooral veel bezig was met hun en niet met mezelf. Nu ik mezelf weer heb gevonden… en blij ben met wie ik ben, maakt het dat ik durf te kiezen voor mezelf. Het gaat me namelijk niet nog een keer gebeuren dat ik mezelf kwijt raak. En ja… als dat ten koste moet gaan van vriendschap dan betekend dit eigenlijk dus geen verlies. Maar winst! Ik heb mezelf en heb weer ruimte voor mensen die net als mij gelukkig en sterk zijn!

Dus… soms moet je even herpakken en opnieuw opzoek naar jezelf!

Wat je dan ook ontdekt is dat wat je hebt, en dan ook echt hebt, eigenlijk best wel heel erg fijn en bijzonder is.

Mijn lieve vriendje Arjan, die tegelijk met mij gaat hardlopen, ik buiten tijdens de training en hij binnen op de loopband op de sportschool, zodat we thuis kunnen delen hoe onze loopervaringen waren.
De man op wie ik altijd terug kan vallen en de man die niet alleen de rol van partner maar ook van maatje, vriend vervult.

We hebben deze week met Valentijnsdag dan ook, op een aangepaste Healthy manier, van elkaar genoten.

Ik ben verwend met 2 super mooie Valentijnsmokken van Blond Amsterdam en ben na het sporten, met de nadruk op erna, heerlijk mee uit genomen naar mijn lievelings restaurantje in de stad. Tortilla’s. We dronken er een Mexican Love Cocktail en aten samen een bordje Nacho’s.

Niet zo heel erg Healthy, maar balans. Eerst flink calorieën verbranden en ze er dan weer liefdevol aan snoepen!

Hoog tijd om me voor te bereiden op een SUPER tof weekend. Zaterdag doe ik mee met een Trail run georganiseerd door trainer John en loopt lieve Arjan gezellig mee. En zondag de Familie Bootcamp bij Decathlon Breda. Ik ben benieuwd…

De uitnodiging voor 19 februari staat nog steeds! Train gezellig een keertje met me mee tijdens de Familie Bootcamp georganiseert door De Afvalrace in samenwerking met Decathlon Breda.

Wendy wordt begeleid door Eric de Jong van ENFORCE en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Neem contact met ons op als je hierin wat zou willen betekenen. De Afvalrace West-Brabant is te volgen via Facebook en de sites van Breda & Roosendaal Nieuws.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen