Kunnen we straks dan eindelijk plassen op de Grote Markt?
Openbare toiletten voor de mindervaliden op de Grote Markt en op het Van Coothplein. Gaat het door of niet? Het blijft nog even spannend want het kost wel een miljoentje, maar jah, dan heb je ook wat. Ik vind dat het hoog tijd wordt.
Want laten we eerlijk zijn, schandalig eigenlijk, dat we daar al zo lang op moeten wachten. Deze openbare toiletten voor mindervaliden zijn, tadaa, ook toegankelijk voor vrouwen! We zijn er klaarblijkelijk eindelijk met zijn allen achter dat niet iedereen rechtopstaand, overal kan plassen aan de bekende zuilen.
Piszuilwereldje…
Wat hebben die valide mannen het al decennialang prima voor elkaar. Het hele piszuilwereldje is een vanzelfsprekendheid. Op elk evenement, of tijdens Carnaval, staan de mannen, al dan niet op hun tenen, al dan niet met hun pilsje weggezet op de top van zo’n zuil (wat daar op eenzame hoogte geduldig op zijn baasje staat te wachten), lekker hun blaas te legen.
Ik ben een wildplasser…
Ik bekijk het nu alleen even vanuit mezelf, als vrouw. En nu moet ik zeggen dat ik toevallig erg makkelijk ben, en zonder schroom durf te zeggen dat ik een wildplasser ben, als het moet! Je zou bijna mijn spoor naar huis kunnen volgen met carnaval… Dat laatste is een geintje natuurlijk. Maar…als ik moet, dan moet ik nú! En niet over een uur wanneer ik eindelijk aan de beurt ben. En juist met Carnaval en festivals moet je nu eenmaal veel plassen van het bier. Dat wil eigenlijk zeggen dat je als vrouw bijna permanent in een rij moet staan om je blaasinhoud tijdig te kunnen lozen. Ahh, dat is zo gezellig joh. Kom nou, not dus!
Volgens een rechter die nog niet zo lang geleden uitspraak deed over de boete van een wildplassende vrouw (€ 140!!!, voortaan toch maar ophouden misschien?) kunnen wij vrouwen, dus gewoon aan een urinoir of zuil staan.
Zie je het voor je? Ik klim op zo’n zuil, haal mij plastuitje tevoorschijn, rits mijn gulp open en pis. Ondertussen kijk ik stocijns naar mijn linkerbuurman en vervolgens rustig zonder te blikken of blozen, naar mijn rechterbuurman. Wat zal ik dan zeggen; ‘jaah jongens, kijk maar eens goed, en wen er maar aan.’ Misschien sluit ik dan nog even mijn ogen en zeg ik ook “AAAHHHHHH” ik druppel vervolgens mee uit en ja … waar laat ik het biologisch afbreekbare tuitje eigenlijk? Bovenop die zuil? En pak ik dan gelijk mijn eigen biertje mee wat daar op eenzame hoogte op mij staat te wachten?
Mindervaliden moeten ook plassen, maar hoe…
Maar even terug naar de mindervaliden, waar het nu uiteindelijk voor bedoeld is. En eigenlijk heb ik daar zelf ook nog nooit over nagedacht. Mindervaliden, hoe doen die dat met Carnaval en op een festival? Ik schaam me er een beetje voor, want…. hoe kom je nou in een Dixie als je aan beide benen bijvoorbeeld verlamd bent? En…als je al geholpen wordt, die Dixies zijn toch niet ruim genoeg om met twee mensen in te gaan? Of zijn er al wel altijd speciale invalidentoiletten op festivals? Dat ik het echt niet weet. Misschien wel alleen mijn tekortkoming, alhoewel ik toch denk dat er meer mensen zijn die hier nog nooit over nagedacht hebben.
Ik ben voor…
Ik heb nog nooit achter een rolstoeler in de rij gestaan voor het toilet. En nee, áls deze er al was, dan ook nog nooit een mindervalide tijdens Carnaval uit een invalidentoilet zien komen. Betekent dit dan…. dat mindervaliden geen carnaval vieren, of naar festivals gaan? Ik vraag het me af, en bedenk me meteen dat deze toiletten er gewoon moeten komen! Basta! Het gaat veel verder dan het op het eerste oog misschien, onbenullige plasje. Het gaat over een deel van het sociale leven van mindervaliden wat hierdoor een stukje wordt uitgebreid…
Platform Breda, Wilbert Willems….ik ben voor!
Linda Jansen is auteur van de romans Onder Water en Boven Water en woont met haar man en twee kinderen in Breda [blogumns | website].
