Na maanden trainen en ervoor leven is mijn grote wieleravontuur afgelopen. Tour for Life staat dit jaar centraal en daar moet bijna alles voor wijken. Het is de moeite waard. 1400 kilometer en 15500 hoogtemeters overwinnen op de fiets in 8 dagen doe je ook niet zomaar.
Dat betekent bijna een jaar leven als een monnik. Hoewel. Niet overdrijven. Een paar uitspattingen heb ik me in het voorjaar wel gepermitteerd.Het betekent dat ik na de prachtige jazzdagen en het geweldige NAC-promotiefeest aan de ketting moet. En dat terwijl het evenementenseizoen in volle hevigheid opbloeit. Ik laat het voor wat het is. Geen bruisend en hartje Ginneken voor mij. Ook bij de tweede editie van Beach Boom Bonanza bij het gezellige Belcrum Beach moet ik passen. De terrassen tijdens de hete zomerdagen in juni laat ik links liggen. Mijn tijd komt straks wel hou ik mezelf voor.
Die tijd is gekomen. Dit weekend mag ik weer de bourgondische Bredanaar uithangen. Te beginnen met een heerlijk avondje ouderwetse gitaarrock in de Mezz. De mannen van MacSwordfish houden hun albumpresentatie en spelen de pannen van het dak. Met vrienden heb ik een topavond en kijk niet op een biertje meer of minder. Morgen staat immers geen trainingsrit van 150 km op het programma.
Komende zondag ben ik te gast in mijn eigen Belcrum. Er is hier van alles te doen. Zo is er het oogst- en muziekfestival op Belcrum Beach. Dan is er ook nog het gloednieuwe festival LA Breda geprogrammeerd dit weekend in mijn wijk. Een gloednieuw festival boordevol voorstellingen variërend van theater, circus, muziek, dans, visuele kunst en nog veel meer. Jong en oud kan zich onderdompelen in de wereld van Live Art en kennismaken met jonge, talentvolle makers.
Ik val met mijn neus in de boter. De nazomer is ver te zoeken. Het eerste weekend van september zorgt ondanks dat voor een enorme glimlach. De Bredanaar in mij is zielsgelukkig. Wat ’n fantastische plek om te wonen en leven is dit toch!
Edwin van den Heijkant beschouwt onder het pseudoniem ‘de kenner’ het wel en wee in Breda.
