Vanaf mijn werk in de Randstad rijd ik over de noordelijke rondweg naar mijn huis in de Belcrum. Daar rijst het markante nieuwe gerechtsgebouw op aan de horizon naast de Grote Kerk. Het is groot, groter, groots.
Het nieuwe onderkomen van de Raad voor Kinderbescherming, het Openbaar Ministerie Zeeland-West-Brabant en de rechtbank Zeeland-West-Brabant is onlangs stilletjes in gebruik genomen. Een nieuwe bouwsteen is gelegd in de poort van Breda.
In 1999 zet ik mijn handtekening onder het koopcontract van mijn aanwinst in de Belcrum. De makelaar feliciteert mij en mijn partner met deze topaankoop op een toplocatie. Wij zijn vooral blij met ons eerste eigen huis en laten de praatjes over de nieuwe poort van Breda wat de Belcrum is of wordt voor wat het is.
Voorlopig kom ik in een wijk terecht die dan in een staat van reconstructie is. Je kunt het je al bijna niet meer voorstellen. De suikerfabriek is nog actief en stuwt met regelmatig weeïge lucht door de voormalige arbeiderswijk bij westenwind. Draait de wind naar het oosten komt de lucht van hop je tegemoet van de Oranjeboombrouwerij. Bovendien is de Speelhuislaan een drukke Bredase verkeersader en ligt het voormalige slachthuisterrein er leeg en verlaten bij.
We zijn bijna 20 jaar verder en de gedaantewisseling van de Belcrum is compleet. Het nieuwe station waarvan je dagelijks rechtstreeks naar Antwerpen kunt. Het is even wennen. Nieuwbouw aan de randen van de wijk met de toegenomen drukte waar het inmiddels vechten is voor een parkeerplek. Het hoort er allemaal bij als je in de nieuwe hotspot van Breda woont.
En dan nog de mooie plannen die op de tekentafel liggen om de gebieden rondom de Belcrumhaven te ontwikkelen. Er wordt zelfs nagedacht over een haveneiland. Tsja kom daar nog eens om als je in gesprek gaat met bewoners die hier al 30 jaar of langer wonen. Zij zien het allemaal met verbazing aan en kunnen niet geloven dat hun stulpje inmiddels tenminste verdubbeld is qua waarde.
De makelaar van destijds heeft het goed ingezien. De Belcrum is de nieuwe bloeiende poort van Breda. Hopelijk blijft de authenticiteit van de wijk bewaard ook het komende decennia. Dat wordt de grootste uitdaging van de bewoners en de gemeente Breda.
