“Hallo? Ja, hierboven! Ik ben het, Saf! Ik begrijp dat mensen dat een gekke naam vinden, maar ik heet al 5 jaar zo en ben er wel aan gewend geraakt. Ik ben één van de langstzittende bewoners hier in de opvang.
Waarom je nooit eerder van me hebt gehoord? Tja, ik zal eerlijk zijn: ik was boos. Bang en boos op mijn vorige baasje die mij zonder pardon bij het asiel afzette, boos op de mensen hier die dachten het mij naar de zin te kunnen maken, en boos op de hele wereld omdat alles eng en stom was.
Maar aanschouw nu: ‘De Nieuwe Saf’. Het kostte wat tijd, lieve woordjes en een heleboel bakjes vlees, maar nu ben ik een enorme kroelkont. Ik heb het licht gezien hoor, voer me en houd van me, dan houd ik ook van jou. Wat ik zoek? Een rustig plekje met personeel dat kan lachen om mijn streken. Ik wil nog altijd wel eens boos worden als je me laat schrikken (ik laat jullie toch ook niet schrikken?), dus kleine kindjes zijn voor mij geen goed plan.
Vroeger kon ik het niet goed met andere katten vinden, maar dit kan veranderd zijn sinds mijn castratie. De tijd zal het leren, in de opvang kunnen ze je er meer over vertellen. Verder trek ik graag af en toe mijn eigen plan en struin ik lekker door de bosjes om mijn territorium in de gaten te houden. Eigenlijk zoek ik gewoon een huisje en een boompje; dan word ik het beestje. Goed plan? Dat vind ik nou ook! Tot snel hè. Flinke kopstoot, Saf”
