Middenin een restaurant met haar ouders werd ze plots gescout als model. Vanaf dat moment veranderde het leven van de Bredase Kim Soesbergen (20). Met stralende lach vertelt ze over haar uitverkiezing in maart als Miss Beauty of Noord-Brabant, en wat ze allemaal heeft moeten doen om dat te bereiken. “Iedereen kan aan de missverkiezing meedoen. Als je twijfelt, moet je er juist voor gaan.”
Afgekraakt om een pukkeltje
Haar glimmende kroontje en witte sjerp liggen al klaar op de eettafel voor de foto na het interview. Op andere plekken in de woonkamer hangen foto’s van haar eerdere deelnames aan de verkiezingen. Met het kroontje op haar hoofd, lacht ze met een schuin hoofd naar de camera. Haar golvende haren stralen in de spotlights. “Eerder deed ik al mee aan Miss Teen of Noord-Brabant, één keer won ik.” Dit jaar won Kim als volwassene: “Nu mag ik in augustus aan de landelijke verkiezing meedoen. Waarschijnlijk in Studio 21 in Hilversum. Echt gaaf.” Toch is Kim geen model. Op haar veertiende begon ze daarmee, maar ze merkte dat het niet bij haar paste: “Ik deed dat tot ik zeventien was. Al snel merkte ik op dat ik niet echt in dat wereldje paste. Er lag veel focus op perfecte maten en er werd onwijs veel van mij verwacht.” Zo liep Kim niet altijd in shows mee, omdat ze daar twee centimeter te klein voor was. Of voelde ze zich onzeker omdat ze werd afgekraakt om een pukkeltje. “Ergens vond ik het natuurlijk ook leuk, omdat je veel reist en nieuwe mensen ontmoet. Maar ik voelde me toch niet helemaal prettig.”
“Dat is zo’n mooie meid”
Kim maakte vanaf het eerste moment kennis met het schoonheidsideaal waar je als model aan moet voldoen. Haar vader werd toen ze 14 was aangesproken door een fotograaf, middenin een restaurant: “Mijn oma was jarig, dus we gingen uit eten. Ik weet dat nog hartstikke goed. Er kwam ineens iemand bij de tafel staan, die aan mijn vader vroeg: ‘Is dat jouw dochter?’” Toen Kims vader bevestigend antwoordde en doorvroeg, bleek hij haar al langer in de gaten te hebben: “De fotograaf zei: ‘Ja, dat is zo’n mooie meid. Ik zag haar al de hele tijd zitten.’ Ondertussen zat ik gewoon ongegeneerd mijn eten naar binnen te werken.” De vraag: of Kim geïnteresseerd was om eens een shoot in te plannen, om te kijken of ze fotogeniek is. Ondanks dat het haar leuk leek, vond ze het als jonge tiener een aparte ervaring: “Ik dacht in het begin: het zal wel. Daar ben ik eigenlijk veel te nuchter voor. Maar ik dacht ook: hij zal er wel verstand van hebben.”
Cultuur zonder schoonheidsbeeld
Ze twijfelde door haar ervaringen als model om aan de Miss Beauty-verkiezingen mee te doen, toen ze daarvoor werd gevraagd. Ze was net 15 geworden, en vroeg zich af in welke omgeving ze zou belanden: “Toen ik voor het eerst werd gevraagd om eraan mee te doen, was ik in dubio. Ik wist niet of ik het wel moest doen. Voor mij was het een grijs gebied: je ziet veel films waarin je een stereotype ziet van missverkiezingen. Mijn moeder overtuigde me mee te doen, omdat ik altijd kon stoppen als ik dat wilde.” Haar vooroordelen bleken niet te kloppen. Bij de wedstrijd heerste er duidelijk een andere cultuur dan op de modellenwerkvloer: “Ik merkte tijdens de casting al dat het heel anders was. Je zit niet vast aan bepaalde lichaamsmaten, of aan een schoonheidsbeeld.” Ze maakt een handgebaar naar het strakke witte jasje dat ze draagt, passend bij haar hagelwitte broek en blouse: “Mensen zeggen dan: ja, jij hebt makkelijk praten met je maat 36. En dat klopt.” Kim lacht kort, denkend aan dat tegenstrijdige beeld: “Maar er zijn ook genoeg meisjes bij die bijvoorbeeld maat 40 hebben of meer, en zij kunnen ook gewoon winnen. Op de casting merkte ik meteen dat ik me bij die gedachte prettig voelde. In het modellenwereldje gaat dat heel anders.”
Tekst gaat verder onder de foto.
Miss Kim poseert trots met haar kroon en sjerp | Foto: Breda Nieuws
Leerzame missverkiezing
Die carrière als model ligt al drie jaar achter haar. Maar Kim denkt dat ze zich door die ervaring wel meer thuis voelt op het podium. En dat is ook wel nodig bij een missverkiezing: “Als ik zeg dat ik aan verkiezingen meedoe, zie ik altijd scheve gezichten. En dat snap ik ook wel, omdat iedereen altijd wel vooroordelen heeft. Je kan ergens een bepaald beeld bij hebben dat niet waar hoeft te zijn. Maar een missverkiezing gaat niet alleen maar om mooi zijn of leuk ‘ja’ knikken. Ik moest als Miss Beauty of Brabant onwijs veel weten over mijn provincie, over Nederland, het nieuws. Daar worden veel vragen over gesteld. Dat zijn dingen die veel mensen niet weten. Zij volgen een cursus om zichzelf beter te presenteren en profileren in de media. Of om te leren spreken voor grote groepen. Ik doe die dingen tijdens een missverkiezing.”
Pukkeltjes en vlekjes
Kim heeft duidelijk haar woordje klaar als ze vooroordelen hoort. Ze krijgt die dan ook al jaren: vanaf haar eerste stappen op de catwalk. “Ik loop er echt niet elke dag zo bij als vandaag”, zegt ze wijzend op haar hakken, speels golvende haar en make-up. “Ook ik heb pukkeltjes en vlekjes, en dat laat ik gewoon zien. Het is niet zo dat ik wil uitstralen dat ik perfect ben. Toch bereidde ik me wel voor op vooroordelen. Nu vind ik het niet erg om uit te leggen waarom ik dit doe, vaak begrijpen mensen het dan wel. Wat ik al sinds ik jong ben het vaakst hoor, is dat je er altijd mooi en verzorgd uit moet zien. Dat ik zelf ook wel weet dat ik knap ben. Maar ik ben ook maar gewoon mezelf. Vroeger deed me dat natuurlijk wel wat, maar toen stond ik nog niet zo stevig in mijn schoenen. Daarom ben ik blij dat ik bij de missverkiezing goed wordt begeleid. Mijn ouders en vrienden staan ook altijd achter me. Zo leerde ik dat je fouten mag maken. Je moet de juiste mensen om je heen hebben.”
Van model naar student
Maar wie dacht dat de missverkiezing haar leven beheerst, heeft het mis. Kim heeft haar handen al vol aan haar studie. Uitgeroepen worden tot het mooiste meisje van Brabant is vooral iets leuks voor daarnaast. Met het grootste enthousiasme en een glinstering in haar ogen vertelt Kim dan ook over haar leven als student: “Nu studeer ik ‘ruimtelijk vormgeven’. Dat is een brede opleiding. Die studie rond ik af, zodat ik in september aan de Hogeschool Zuid in Maastricht kan beginnen. Daar leer ik meer over interieurvormgeving en architectuur.” Kim verdiept zich vooral in duurzaamheid, een onderwerp dat ze erg belangrijk vindt. “Ik wil vooral de focus leggen op duurzaamheid, en daar mijn verhaal over vertellen. De afgelopen twee jaar ben ik veel hiermee bezig geweest, nadat ik me erin verdiepte voor een stage. Ik ben me toen bewust geworden van duurzame oplossingen, die ik sindsdien in al mijn projecten probeer te verwerken. Dat is niet alleen leuk om te doen, maar ook heel belangrijk. In de verkiezing onderscheid ik me daarmee van de rest.”
“Je moet mensen vaak triggeren”
Kims wenkbrauwen komen in een fronsende plooi als ze zegt dat zij als enige dit thema aansnijdt bij een verkiezing: “Ik ben dagelijks bezig met de laatste trends op het gebied van duurzaamheid en milieuvriendelijkheid in interieur. Dat probeer ik te mengen in de verkiezing. Ik wil mensen ervan bewust maken, want heel vaak wordt er nog te luchtig tegenaan gekeken. Duurzame oplossingen zitten in kleine dingen, maar je moet mensen vaak toch even triggeren.” Het zou dus goed kunnen dat iemand die nu dit interview leest, later een duurzame keuken of woonkamer in huis heeft die is ontworpen door Kim. Ze heeft genoeg ideeën, die ze al aan de eettafel begint te pitchen: “Ik wil altijd eerlijke materialen aan mijn projecten toevoegen. Bijvoorbeeld gerecycled hout, en dat moet dan een verhaal hebben. Het is gaaf als je daar scheurtjes en barstjes in ziet, dat je kan zien dat het geleefd heeft. Het is toch iets unieks dat je toevoegt aan je interieur.”
