Meer popmuziek in Breda. Met dat idee in zijn achterhoofd begon muziekman Leo van Lieshout met het opzetten van een festival in de stad. Er moest ruimte zijn voor verschillende stijlen. Als voorzitter van het eerste uur deed hij aanvankelijk veel alleen, maar al snel betrok hij zijn muzikale netwerk erbij. Met hem en de andere (oud) voorzitters kijken we terug. Twintig jaar knallen voor Breda Barst.
“Ik ben eigenlijk gewoon begonnen.” Leo van Lieshout zegt het nuchter en simpel. Meestal starten goede ideeën ook zo. “Weet je, het popklimaat in Breda rond 1991- ’92 was niet goed. In Den Bosch en Eindhoven liep dat veel beter. Ik was hoofd lichte muziek bij De Nieuwe Veste – nog steeds trouwens – en kreeg veel signalen dat we iets voor jongeren moesten gaan doen. Je had destijds de Mezz nog niet en Para was wel bekend, maar klein. Ik ben toen eerst gaan praten met heel veel lokale en regionale muzikanten. Hoe die er tegenover stonden. Ik kreeg veel positieve reacties over het idee en maakte een plan van aanpak. Over locaties, sponsoring. Dat soort zaken. En ik heb er uit mijn netwerk in de muziek mensen bij gevraagd. In 1995 organiseerden we met kunst- en vliegwerk de allereerste editie, nog in het Chassé Park op het voormalige kazerneterrein. Er kwamen rond de 3.500 man op af. Na die eerste keer hebben we een gestage groei doorgemaakt. Toen ik in 2004 stopte als voorzitter was Breda Barst een tweedaags festival geworden met vijf podia en ongeveer dertigduizend bezoekers.”
Kleinschalige start
Henry Vorselman werd voorzitter na Leo van Lieshout. “Ook ik was midden jaren negentig al bij het festival betrokken. Ik werkte bij De Nieuwe Veste en ben door Leo gevraagd. Eerder had ik meegewerkt aan een festival in het oude NAC-stadion aan de Beatrixstraat dat vanuit de NHTV werd georganiseerd. In het begin was alles erg kleinschalig, met een paar man regelden we enorm veel. Ik heb lang de publiciteit gedaan voor Breda Barst en was de rechterhand van Leo. Toen hij stopte en er dus een nieuwe voorzitter moest komen, keken ze naar mij. Ik heb die handschoen opgepakt en dat vijf jaar gedaan. Toen kon ik het niet meer met mijn werk combineren. In 2010 ben ik ook helemaal gestopt. Het is goed om te zien dat het festival tegenwoordig erg goed loopt.”
Vrijwilliger vanaf het begin
Hij stond vanaf 2010 twee jaar aan het roer bij Breda Barst, maar ook zijn binding met het festival dateert van de begindagen. “Ik ben in 1995 door vrienden gevraagd en ben nog altijd vrijwilliger”, vertelt Selçuk Akinci. “Ik herinner me nog goed een van de festivals eind jaren negentig, nog op het Chassé Park. Toen waren we na het opruimen allemaal zo moe, dat we in slaap vielen in een van die oude kazernegebouwen die daar toen nog stonden.”
Na het vertrek van Henry Vorselman wilde Selçuk Akinci de boel graag bij elkaar houden. “Ik ben voorzitter geworden. Ik had nog niet eerder iets in het bestuur gedaan, maar wel een bak ervaring als vrijwilliger. Ik zie het festival als een soort extended family. De bevlogenheid is gewoon prachtig en er is ruimte om nieuwe dingen te doen naast de muziek. Straattheater, activiteiten voor de kinderen. Het is er gewoon. Dat trekt een breed publiek aan en dat willen we graag.”
“Alles door elkaar”
Jurgen Blommaert, sinds 2012 voorzitter, heeft zijn roots in de blues en is alweer zestien jaar bij Breda Barst betrokken. “Het leukst vind ik nog steeds het sfeertje. Het knusse. Dat is uniek en dat willen we koesteren. Het festival is natuurlijk erg gegroeid, maar dat knusse is gebleven. We hebben nu een groot aantal werkgroepen die ervoor zorgen dat alles goed loopt. Veel mensen dus die dingen regelen in de tijd die ze ervoor over hebben. Je kunt dit niet meer door een paar mensen laten doen en dat wil ik ook niet. Het draaiboek is nu zo strak geworden dat er weinig meer mis gaat. En bijna nooit een wanklank. Waar vind je nou tienduizenden mensen samen en wat politieagenten die zelf ook van de muziek genieten?”
Blommaert vervolgt: “We willen onze vrijwilligers echt het gevoel geven dat ze erbij horen. We organiseren dus vooraf meetings zodat ze elkaar beter leren kennen. En na zo’n vergadering drinken we samen wat. Is goed voor het groepsgevoel. Wat ik ook mooi vind, is dat backstage alles door elkaar loopt. Bands, vrijwilligers. Maakt niet uit en dat is goed. Geen bijzondere posities voor bands dus. Daar ligt ook de kracht van het festival. Ik ben blij dat ik er al zo lang aan mee mag werken op een fraaie plek, midden in de stad.”
Breda Barst vindt dit jaar plaats op zaterdag 19 en zondag 20 september en is gratis toegankelijk. Parkeren kan in de buurt van het park. Kijk voor meer informatie en het volledige programma op de website van Breda Barst.
