Een week naar Lesbos. Niet om vakantie te houden maar om vluchtelingen te helpen. Vrijwillig. Dat deden de Bredase vriendinnen Zoé van de Kimmenade (26) en Minna Smit (27). Inmiddels zijn de meiden al weer even terug. Wij waren erg benieuwd naar hun ervaringen.
Op maandag 26 oktober vertrokken de twee naar Lesbos om zich samen met Live for Lives in te zetten voor de vluchtelingen die dagelijks op het Griekse eiland aankomen. Dat het zwaar zou zijn, daar hadden Zoé en Minna wel op gerekend, maar het was ‘apart’, ‘gruwelijk’, heftig’.
Verschrikkelijke taferelen
“Toen wij er waren, waren er twee boten omgeslagen”, vertelt Zoé. “Ons medisch team is toen meteen in actie gekomen. Wij gingen bewust niet mee omdat we geen medische kennis hebben.” Later kregen ze te maken met de overlevenden van de boten. “Het is erg om te zien hoe die mensen van de boot afkwamen. Er was bijvoorbeeld een oude vrouw die net geopereerd was aan haar rug. Ze had veel pijn. De vader van het gezin en de kleinzoon wisten niet wat ze moesten doen. Vreselijk.”
Hard, maar ook mooi en leuk
Maar hoe erg ook, veel tijd om na te denken kregen de vriendinnen niet. Zoé: “Op dat moment ben je aan t werk en heb je geen tijd om stil te staan bij wat je net hebt gezien. De verwerking komt pas op het moment dat je weer thuis bent in Nederland.” Minna denkt nog dagelijks aan wat ze heeft meegemaakt op Lesbos. “Ik vind het echt heel erg hoe er met mensen wordt omgegaan. En volgens mij is het helemaal niet nodig. Dat begint bij de boten. Er zouden betere boten voor de oversteek moeten komen en de oversteek zelf moet beter geregeld worden.”
Ondanks alles beleefden de dames ook leuke en mooie momenten. Zoé: “Het is mooi om te zien dat hulporganisaties op Lesbos samenwerken en elkaar helpen. Maar ook de vluchtelingen zelf. Ze zijn echt heel dankbaar en gingen spontaan helpen met uitdelen. Of met vertalen.” Dat geldt voor Minna ook: “Ik vond het echt heel mooi om te zien dat mensen die daar zaten mee hebben geholpen met tolken. Of met uitdelen. Het is heel bijzonder dat je zoveel hebt meegemaakt en nog steeds de kracht hebt om te helpen.”
Nog een keer terug
Over het antwoord op de vraag of ze nog een keer terug willen hoeft Zoé niet lang na te denken. “Ja. We zouden nog wel een keer terug willen.” Minna vult aan: “We vinden het heel belangrijk dat mensen hun ogen niet sluiten voor het probleem. Want er is nog steeds veel hulp nodig.”
Daarom willen de vriendinnen zich ook in Nederland blijven inzetten voor de vluchtelingen. “Geld inzamelen is heel lastig. Maar ik zou me wel bij Ready to Help willen aansluiten. Of bij het Rode Kruis of Vluchtelingenwerk, want er is nog steeds echt hulp nodig”, aldus Zoé. “Ik was ooggetuige. Daarom heb ik heel erg het gevoel dat ik nog meer moet en kan doen”, besluit Minna.
