Maandelijks gaat Carlo van Remortel in gesprek met politici uit Breda. Met deze maand Raadslid Inge Verdaasdonk van de SP. We spreken af in een gezellig koffiezaakje vlak bij het station. Inge is iets later, “Sorry ik was nog even blijven hangen in het station, er was live muziek leuk hé?” Wat is Breda toch een leuke stad.” Absoluut! Ik haal alvast koffie, wil je ook? “Lekker, cappuccino graag!”
Laten we bij het begin beginnen, hoelang ben je al actief namens de SP?
“Ik ben een jaar of 14 geleden lid geworden van de SP. Toen woonde ik nog in Zundert. Er was alleen geen afdeling daar van de SP. Dus toen ik lid werd heb ik gelijk aangegeven, dat ik wil ook wel graag actief wil zijn. Toen heb ik contact gehad met de afdeling in Breda en daarmee ben ik veel samen op gaan trekken. Vervolgens ben ik verhuisd naar Breda en heb ik Zundert los gelaten, De SP ben ik wel altijd blijven volgen, maar dan niet zo op de voorgrond. Met name ook omdat ik erg druk was, kinderen opvoeden en heb een HBO studie in deeltijd gedaan.”
Wat voor Studie?
“Social Works met als afstudeerrichting Maatschappelijk werk en dienstverlening. Nu werk ik inmiddels als Ambulant begeleider. Dus ik begeleid mensen met psychiatrische problemen, verslavingsproblematiek en/ of licht verstandelijke beperking, dat soort dingen.”
Met name sociaal gericht werk dus. Vandaar ook de keuze voor de SP?
“Ja, met name om hun grondbeginselen. De solidariteit, menselijke waardigheid, dat staat bij mij sowieso centraal. Ik word er onwijs blij van om op te mogen komen voor mensen die het niet altijd lukt of niet altijd hun weg weten te vinden.” Zowel in werk, privé als dus in de politiek.
Dat is iets wat je ook wel een beetje terug ziet bij Groen Links of de PvdA.
“Je zegt het goed. Een beetje, haha. Vooral die solidariteit denk ik dat die nergens zo groot is als bij de SP. Voor álle mensen. Omdat je niet alleen maar solidair bent met mensen die op je lijken of in je eigen kringetje zitten, maar gewoon solidair echt met iedereen.
Als nummer 6 op de lijst ben je door voorkeurstemmen toch raadslid geworden.
“Ja dat was wel even een bijzonder momentje. Ik stond op plaats 6 op de lijst daar had ik zelf om gevraagd, ik wou niet hoger. En op het moment dat dus het nieuws binnenkwam dat ik als nog met voorkeurstemmen plaats 3 was geworden was dat niet iets waarvan ik gelijk heel blij werd. Wel trots en wat ongeloof dat zoveel mensen op mij stemmen! Maar de SP staat op 1. Dat is ook een reden geweest waarom ik niet gelijk mijn zetel opeiste. Het partijbelang komt voor mijn persoonlijk belang. Ik had het bijvoorbeeld prima gevonden als we 5 zetels zouden hebben nu in plaats van 4, en ik dan burgerraadslid was geworden.”
Dat klinkt bescheiden. Vind je jezelf een introvert iemand?
“Dat eerder dan extravert, ja. Van nature zal ik in het begin eerder introvert zijn tot ik mij ergens op mijn gemak voel, dan is dat introverte niet meer terug te zien, haha. Maar dat is dus soms wel lastig in de politiek.”
Neem je de politiek ook wel eens mee naar huis?
“Haha, ja. Ik vind het wel fijn dat ze thuis mee willen denken met bepaalde standpunten. Ik vind het altijd wel heel leuk om bij hun iets te triggeren. Zo van goh, welke argumenten zouden jullie gebruiken bijvoorbeeld.”
Maar concreet gezien, wat moet er nou echt beter in Breda?
“Nou wat denk ik voor mij als raadslid de komende vier jaar een hele grote uitdaging wordt, en dat nog buiten de bezuinigingen die er gaan komen op zorg en jeugd, is ook de kant die we opgaan met thema’s als verwarde personen, dak-en thuislozen en huiselijk geweld. Dat maakt ook gelijk duidelijk met welke bril er vanuit de coalitie gekeken wordt naar die thema’s. Deze worden nu benoemd door dit college als veiligheidsproblemen in plaats van zorgvragen.”
Maar als je dan kijkt naar het bedelverbod en recent de opschoonactie in Breda-Noord. Wat zou een goede oplossing zijn?
“Je verbied bedelen met de aanvulling erbij dat het niet zo zeer bedoeld is tegen de dak-en thuislozen die staan te bedelen. Wat raar is, want waarom wil je een bedelverbod als je bedelen op zich niet wilt verbieden? En het dan maar gooien op criminele activiteiten. Nu is dus het bedelen verboden om iets anders aan te pakken. Of willen we stiekem eigenlijk dat bedelen toch niet? Had dan het bedelen overbodig gemaakt. Iedereen in Breda een dak boven zijn hoofd met voldoende eten en drinken.”
Er zijn ook zat daklozen die er bewust voor kiezen om op straat te leven.
“Inderdaad, ik ben van mening dat je als mens in beginsel het recht heeft om te leven hoe je wilt leven. Het is niet aan een ander om te bepalen wat de norm is en dat iedereen in een stenen huis moet leven. Maar je moet er wel altijd mee in contact blijven, vanuit de zorgvraag.”
Misschien willen die mensen helemaal geen zorg.
“Dan sluit je niet goed aan op hun zorgvraag. Ik denk dat dat heel erg de kunst gaat worden, om juist voor die mensen waar we nu geen antwoord voor hebben, gaan kijken waar ligt dan wel de vraag. Waar vinden we wel nog ingangen of wat kunnen we ze wel bieden. Je moet niet zomaar roepen: we gaan het compleet verbieden. Het is trouwens wel bijzonder dat we dus een bedelverbod hebben waar helemaal niet unaniem gezegd is: we willen daar vanaf. Ondernemers hebben dat niet unaniem uitgesproken, het is niet in stadsgesprekken naar voren gekomen, dus ik weet niet waar het vandaan komt. Want het was niet eens zo zeer het gene waar iedereen zich erg zorgen over maakte. Ondernemers maken zich wel zorgen over het feit dat er een krantenverkoper en een goede doelen werver voor hun deur staat. Waardoor mensen er met een grote boog om heen lopen en dus ook de winkels. volgens mij hebben we nu een hele zwart witte regel ingevoerd op de APV zonder dat er een echt probleem was.”
Tot slot, de komende vier jaar VVD, D66 en PvdA aan het roer in onze gemeente. Wat is je verwachting?
“Zolang deze coalitie er zit houd ik m’n hart vast over de menselijkheid. Menselijke waarden tegenover de centen en de stenen en de prestigieuze projecten. Ze gaan wel erg snel op deskundigen hun stoel zitten. Ze willen op de stoel van de dokter gaan zitten om controle te hebben op instroom jeugdzorg. Ze willen op de stoel van de docent gaan zitten. Alsjeblieft, laten we nou eens uit gaan van vertrouwen. Laten we vertrouwen op dokters en docenten, hulpverleners en elkaar. Vanuit wantrouwen, afvinken, vastleggen, regels en nóg meer regels is een slecht iets. Terwijl als je de mensen gewoon vertrouwen geeft om iets te gaan doen of ruimte om uit te proberen, dan denk ik dat je een veel mooiere samenleving krijgt. Maar als van te voren al te horen krijgt je moet dit halen, je moet dat halen. Dan ga je al wantrouwend beginnen. Ik denk niet dat je dan het beste uit mensen haalt.”
