De hoop op de ommekeer

Foto: Edwin van den Heijkant

Hoop is het synoniem van uitgestelde teleurstelling. Keer op keer van toepassing bij het NAC van dit seizoen. Als je denkt dat het niet erger kan moet je dit seizoen bij NAC zijn. Zelden – zeg maar nooit – een dergelijk seizoen meegemaakt als supporter.

Een bataljon aan spelers is voorbij geparadeerd. Dat is niks nieuws in Breda. Een nieuwe trainer. Ook geen bijzonderheid. Het kerkhof aan trainers die tijdens een seizoen zijn geslachtofferd ligt inmiddels mudjevol. Een nieuwe directeur en een nieuwe technisch directeur. En dat met nog 7 speelrondes te gaan is wel een unicum.

De voorbereiding op dit seizoen is een eerste teken aan de wand. Niemand laat zich echter in de war brengen. Met het plotseling terughalen van keeper Muric door onze vrienden uit Manchester begint de ellende.

Het is haast te veel om te bevatten voor de gemiddelde NAC-volger. Laat staan voor een buitenstaander. Die begrijpt er helemaal niks van. Is de NAC-selectie nou zoveel slechter dan die van Emmen, Fortuna, De Graafschap of Excelsior? Het antwoord laat zich raden. Zonder enige vorm van teamgeest tussen spelers en technische staf plus grote bestuurlijke onrust in alle geledingen van de club is de huidige plek van de ranglijst te verklaren. Eenheid maakt macht luidt de strijdkreet in Eindhoven. Hoe simpel kan een voetbalwaarheid klinken in al zijn eenvoud.

Vanavond de laatste strohalm. Excelsior uit op een regenachtige woensdag in april. De bescheiden Rotterdamse club uit het chique Kralingen verkeert ook in nood. Al weken niet meer gewonnen en slechts 1 puntje meer dan Emmen en De Graafschap. Van de statistieken wordt de NAC-supporter niet vrolijker. NAC wint dit seizoen nog geen uitwedstrijd. De laatste zege op Woudenstein dateert zelfs van 15 december 2010 (!)). Boussabon, Amoah en Schilder scoren. Nemanja Gudelj valt in.

En toch reizen 400 supporters hun club met goede moed achterna naar Rotterdam. Onder leiding van de nieuwe trainer Ruud Brood straalt het murw geslagen elftal van NAC in fasen van de wedstrijd tegen VVV uit dat het speelt om te winnen. Er worden kansen gecreëerd. En grote ook. Het fanatieke thuispubliek begeleidt de spelers onder applaus hun gang naar de kleedkamers. Zij hebben gezien dat naar voren voetballen wel degelijk kan met deze spelers. Het resultaat is teleurstellend. De lentezon stimuleert het geloof in betere tijden.

Tegen Excelsior moet het onwaarschijnlijke gebeuren. Winnen en de operatie handhaving in de eredivisie inzetten. En het gebeurt. In een wedstrijd waar NAC kans op kans stapelt om vervolgens toch weer tegen een zeperd aan te lopen. Niets is minder waar. In een knotsgekke slotfase scoort de verguisde aanvoerder Menno Koch de winnende in de laatste secondes van deze degradatiekraker.

Wat volgt zijn doldwaze taferelen op het veld, in het uitvak en later in de parkeergarage onder het terrein van de Erasmus Universiteit. Een cocktail van clubliefde, opluchting en vooral enorme blijdschap ontwaart zich bij de NAC-aanhang. Alles en iedereen beseft dat het gewoon nog kan. Ruud Brood en zijn nieuwe assistenten hebben de ploeg de drive gegeven die het nodig heeft om te overleven in de eredivisie.

Operatie handhaving is ingezet. Nog 6 bloedstollende finales tegen Heracles, Emmen, Fortuna, Feyenoord, PEC en Heerenveen resten.

Dossier: NAC Breda
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen