NAC heeft de hoogste bierconsumptie van Nederland, en verbruikt inmiddels net zoveel hoofdcoaches als pilskes. Het vertrouwen in Robert Maaskant is inmiddels ook opgezegd. De sportieve prestaties vallen tegen, er is gebrek aan discipline en ook hij kan het tij niet keren zijn de bestuurlijke motieven. Een herhaling van zetten, want bij de vorige ontslagen coaches ging het precies hetzelfde. “Wat een pech dat NAC toch iedere keer net de verkeerde coach treft”. Of heeft de sportieve malaise andere oorzaken?
Hoofdcoach in een snelkookpan
Bij NAC hangt er altijd electriciteit in de lucht. In de eerste plaats natuurlijk door het legendarische avondje NAC waar supporters vooral NOAD willen zien. NOAD betekent ploeteren tot je er bij neervalt. De clubcultuur is tegendraads en bourgondisch (bier, bier, bier en worstenbrood). De directe omgeving van NAC is vooral ondoorgrondelijk door allerlei groepen met bemoeials en praatjesmakers die om de club heen laveren. Zo heeft NAC te maken met de invloedrijke Bredase chique, met ongeleide projectielen en met onruststokers die menen invloed te hebben. De mensen met hart voor de club gaan hier iedere dag de strijd mee aan. Ja u leest het goed: iedere dag, want er is iedere dag gesodemieter bij NAC. En niet zo maar wat. Financieel wanbeleid, heel veel lijken uit de kast, politieke fratsen, bestuurlijke crisis en spelers die uit de school klappen. Ja, er wordt rondom NAC iedere week wel weer het vertrouwen in iemand opgezegd. Vaak wordt dat ook wel weer gesust. In het geval van Maaskant is het onherroepelijk. In die snelkookpan, met die clubcultuur is het lastig presteren. Zeker als er ook nog eens de druk ligt om meteen te promoveren. Het zal u niet verbazen dat bij slechte prestaties dan maar de pijlen op de hoofdcoach worden gericht.
Wie wil er wel presteren?
NAC is gebaat bij leiderschap. Leiders die de mooie clubcultuur kunnen vertalen naar een prestatieklimaat dat past bij topsport. Een biertje is ook goed na de wedstrijd. Iemand die zegt dat kampioenskandidaten niet te lang kunnen wennen aan kunstgras en de strijdwijze van de Jupiler League. Iemand die zegt dat kampioenskandidaten de koppies niet kunnen laten hangen als het maar efkes tegen zit. Zeker niet met 15.000 man op de tribune die jou door dik en dun steunen. Iemand die het lef heeft om de keeper wel te wisselen. Gewoon omdat hij niet goed presteert, los van wat hij in het verleden allemaal voor de club heeft betekend. Iemand die weet hoe hij het koningskoppel Brands-Ars belangrijk kan maken en kan laten excelleren in een hecht elftal. Iemand die de winnaars als voorbeeld stelt. De hartstochtelijke winnaar die niet tegen zijn verlies kan en koste wat het kost wil winnen.
Ja, iemand die een eigen koers vaart en het dagelijkse rumoer (inclusief achterklap) met flair en humor naar de achtergrond drukt. Een boegbeeld die van de club houdt en dat uitstraalt.
Wie krijgt het elftal nu dan aan de praat?
De nieuwe coach moet in ieder geval niet het karakter hebben van Maaskant vinden de wijze heren. Ja, hij moet anders zijn dan Robert. Achter de schermen wordt er al druk gewerkt aan het profiel. Misschien komt er zelfs wel een technisch directeur bij! Wat zou het mooi zijn om die sollicitatiegesprekken bij te kunnen wonen. “Welke koers wil NAC gaan varen?”. “Wat gaat er veranderen?”. “Wat kan ik doen om wel een succesvolle coach te zijn?”. Wie het weet mag het zeggen.
Ondertussen halen wij uit volle borst adem voor het volgende couplet:
“Wat hebben we een voetbalclub hier tussen Mark en Aa……”
