Het is alweer een tijdje geleden dat ik mijn laatste blogumn heb geschreven. Niet dat ik nou zo depressief was door het feit dat ik veertig ben geworden hoor (zie mijn laatste blogumn)… maar er spelen wat zaken qua gezondheid bij meerdere familieleden en vrienden waardoor mijn kijk op het leven de afgelopen maanden wat dieper, en levensbeschouwelijke was en nog een beetje is, dan normaal.
Ik denk niet dat daar iedereen op zit te wachten…. Gelukkig zijn sommige dingen voorbij of komt er een oplossing aan.
En sommige dingen… zullen we een plekje moeten zien te geven, en ons eraan over geven dat je niet álles kunt fixen, hoe graag je dat ook zou willen. Dat je moet accepteren dat er zogenaamde wedstrijden te zijner tijd zijn uitgespeeld. We genieten van elkaar en van de tijd met elkaar. Het is (helaas) zoals het is…
Hee, dat klinkt als… Rico Verhoeven; “It is what it is man”. Grapje tussendoor, anders wordt het toch alsnog weer te zware kost.
“Niet te diep gaan Lin, anders eindig je zoals Avicii.’ Ik heb trouwens de documentaire van Avicii bekeken; Avicii True Stories…. Wat jammer dat zo’n talent en mooi mens verloren is gegaan aan de mensen om hem heen, en aan de altijd overheersende macht en dwang van geld en angst… Als ik naar de documentaire kijk, dan kan ik niet anders concluderen dan dat zijn dood op deze zelfgekozen manier nou niet bepaald uit de lucht is komen vallen. Wel heel tragisch…
Oke, dat was écht genoeg diepgang nu! Effe een streep eronder nu:
Zo dan…
#538 Koningsdag!
Dan nu de mooie en leuke dingen van het leven! Na elke natte, koude winter komt er gelukkig weer…de lente, whoohoo! En dat hebben we geweten! Ondanks de eeuwige twijfel of het nu wel of niet zou gaan regen op 538 Koningsdag, stond ik dit jaar op sommige momenten zelfs te puffen met mijn oranje hoody aan! Koortsachtig werd weerplaza afgewisseld en vergeleken met weeronline. Er werd druk in de 538 whatsappgroep overlegd of er wel of geen regencapes meegenomen moesten worden. Het is een jaarlijks ritueel aan het worden. Tot nu toe? Valt het eigenlijk ieder jaar uiteindelijk toch best wel mee.
Hoezo een oranje trui?
Wat ik wel raar vind, is dat ik bij elke feestshop half wordt uitgelachen als ik vraag of ze ook oranje hoodies of sweaters verkopen. “Nee, zeker niet, we hebben wel T-shirts,” is het antwoord dan lacherig. T-shirts heb ik genoeg, maar als je kijkt wat de gemiddelde temperatuur in april is, zou een trui toch eigenlijk veel meer voor de hand liggen, of ben ik nou gek? Hoe vaak vallen de mussen nou van het dak in april dat je alleen een T-shirtje aan kunt. Hmmm, Ik denk dat ik een handeltje voel aankomen voor volgend jaar.
Duizelige duiven en hooikoorts!
Over mussen van het dak vallen gesproken, afgelopen week waren de temperaturen wel behoorlijk tropisch, en vloog een vermoedelijk door de warmte bevangen duif, bij ons tegen het raam. Een beetje draaierig en daardoor rommelig, fladderde hij weer verder.
Ikzelf hou enorm van warmte en mag dit weer dan zeer zeker omarmen. Het mag van mij zelfs het hele jaar zo zijn. Alleen een nadelige bijkomstigheid zijn momenteel de bloesems en de pollen. Dat
stuifmeel van die berkenbomen, pffff.
Ik heb een paar dagen gestrekt gelegen vanwege een zeer agressieve hooikoortsaanval! Het begon op zondagmiddag in de achtertuin van vrienden. Er kwam een geweldige keelpijn opzetten en acute koorts. “Zal ik je wijntje nog eens bijschenken Lin?” “Doe maar niet,” antwoord ik mijn vriendin, “hij valt niet zo lekker”, voeg ik ziekelijk eraan toe.
Als er geen wijn in kan, dan is ze echt ziek hoor, hahaha. En dat was ik verdorie ook. Nooit geweten dat je van hooikoorts zo verschrikkelijk beroerd kon zijn! Nu gaat het weer, en slik ik dagelijks mijn pilletjes tegen de hooikoorts, het zwakt een beetje af, gelukkig.
Zeker gelukkig! Want in Breda wordt vanaf het voorjaar eigenlijk het hele jaar aan elkaar geregen door feestjes. En veelal ben ik wel van de partij. En graag ook en pleine forme!
Jazz-festival dit weekend, check! Breda live, check, enz.. enz… Jongens, wat zitten we weer aan de goede kant van het jaar, en wat gaan we weer veel genieten!
Hopelijk kom ik jullie tegen! Ik ga in ieder geval vrijdagavond jazzen, wie gaat er ook?
Linda Jansen is auteur van de romans Onder Water en Boven Water en woont met haar man en twee kinderen in Breda [blogumns | website].
