Belg in Breda: A Night @ 't Pumpke

Een van de eerste cafés die ik 8 jaar geleden als groen Belgje ontdekte, was café 't Pumpke aan het begin van de Visserstraat. Mag ik u voorstellen: Louis van Hal, 81 jaar en zijn eerste pintje getapt in 1966. Het is een van de oudste bruine kroegjes van de stad. Bij Louis geen rekken vol CD's of hippe DJ-mengpanelen maar wel een wand achter zijn toog met zo een 10.000 oude plaatjes die hij blindelings weet te vinden.

Onze Louis, zittend op zijn vertrouwde kruk in de hoek van het café, wachtend op zijn dagelijkse klanten. Met zijn kekke sjaaltje en onafscheidelijke sigaretje. Tabaksfabrikant Stuyvesant zal nooit failliet gaan. Wie zou er nu gaan binnenkomen, lijkt Louis steeds te denken? Een vaste stamgast, een groepje vrijgezellers, een dronken verloren gelopen man of zouden zijn goede vrienden Raymond en Gerto (aka ondergetekende) nog binnen vallen?

’t Pumpke, wat is er leuker om na een avondje café Bruine Pij met té veel volk, té veel lawaai en té veel waardeloze versierpogingen van mijn kant af te zakken naar café 't Pumpke waar een oude, grijze, wijze man op je zit te wachten om te filosoferen over het leven onder het genot van een frisse pint en een sigaarke.

De leukste avonden bij Louis zijn toch als we er helemaal alleen zitten want dan hebben we natuurlijk zijn volledige aandacht. We snappen wel dat hij ook andere gasten moet entertainen maar eigenlijk hebben we Louis liever voor ons alleen.

En dan beginnen we à la carte plaatjes aan te vragen; oude hits van de Stones, vergeten pareltjes van Bowie, de klassiekers van Pink Floyd....zelfs kleinkunst van onze eigenste Belgische Louis Neefs. We dromen helemaal weg bij ‘Amsterdam’ van Jacques Brel waar me steeds mee afsluiten voor dat het slot op de deur gaat.

Louis, bedankt voor alle fijne en muzikale momenten tot nu toe en nog vele mooie jaren gewenst. Gaan we met zijn allen nog een beetje carnaval vieren in ’t Pumpke?