'Ik moest iets met de liefde die hij uitstraalt'

De 25-jarige filmmaker Charlotte Driessen uit Breda had er stiekem een beetje op gehoopt, “maar als het dan echt zo is, weet je niet wat je overkomt.” Ze heeft het over de Hollywood International Independent Documentary Award die ze vorige week won met ‘Kuluut.

‘Kuluut’ vertelt het verhaal van haar 5-jarige neefje Coen die het Bohring-Opitz syndroom heeft. Dit is een zeldzaam syndroom waarbij patiënten verstandelijk gehandicapt zijn, afwijkingen hebben in het gelaat en kampen met verschillende andere aangeboren lichamelijke klachten.

Het idee voor de documentaire ontstond tijdens haar afstuderen aan de NHTV in Breda. “Het broeide al langer en werd vooral gevoed doordat ik een hele goeie band met mijn neefje heb. Ik hoorde steeds meer verhalen over mijn neefje en over zijn syndroom.” Als ze met anderen over hem sprak, kreeg het gesprek altijd een negatieve wending. “Dat is heel anders dan hoe wij mijn neefje ervaren. Als je bij hem in de buurt bent, voel je juist de liefde en het geluk. Dat straalt hij uit. Ik vond dat ik daar iets mee moest.”

Charlotte wilde in de documentaire juist laten zien wat Coen wel en niet kan en hoe haar oom en tante toch heel gelukkig kunnen zijn als gezin. “Het begon met grapjes. Met Kerst vertelde ik hen dat ik regelmatig droomde dat mijn neefje kon praten. Ik moest er maar eens een film over maken vonden ze.” Dat zette haar nog meer aan het denken en ze besloot ervoor te gaan. “Hoewel mijn oom en tante het hadden zien aankomen, moesten ze wel wennen aan het idee. Gaandeweg het project werden ze steeds enthousiaster.”

Charlotte heeft nooit de intentie gehad om geld met de documentaire te verdienen. “Ik wilde de documentaire vooral ook maken om te laten zien wat ik kan. Dat betekende dus dat ik hem aan zoveel mogelijk mensen moest laten zien.” En dus benaderde ze omroepen als NCRV en BNN-VARA, maar die wezen haar af. “De kans dat mijn documentaire meteen zou worden uitgezonden is heel klein, maar ik vond wel dat ik het moest proberen. Uiteindelijk kreeg ik wel positieve feedback van hen en dat is me ook wat waard.”

Charlotte bleef niet bij de pakken neerzitten en besloot de documentaire naar zoveel mogelijk filmfestivals te sturen. Twee weken geleden kreeg ze vanuit Hollywood een mailtje dat ze de halve finale had bereikt van de Hollywood International Independent Awards. “Ik dacht dat het een grapje was, maar het bleek echt.” Nuchter als ze is, besloot ze het gevoel zo lang mogelijk vast te houden want verder dan dit zou ze toch niet komen. Niets bleek minder waar. Charlottes’ documentaire kreeg in de categorie First time Filmmaker de ‘Award of Excellence’. Volgend jaar mag ze de award persoonlijk ophalen in Hollywood. “Dan vindt er een megafestival plaats inclusief rode loper etc. Mijn oom en tante hebben al aangegeven dat ze meegaan. Hopelijk kan Coen er ook bij zijn.”

“Tuurlijk ben ik trots dat het in Hollywood wel gelukt is en hier niet. Maar wie weet wat er nu nog volgt.” De telefoon staat in ieder geval roodgloeiend sinds het nieuws bekend werd. “Er staat wel iets op de planning, maar daar kan ik nog niets over zeggen”, zegt ze lachend. “Wat ik wel al kan vertellen is dat ik samen met Djoeri Boot, de componist van ‘Kuluut’, bezig ben met een nieuw project. Dat wordt een confronterende documentaire over adoptie waarbij ik vooral een kant in beeld wil brengen die nog niet eerder belicht is.”

Net zoals met ‘Kuluut’ is Charlotte nog op zoek naar sponsors voor haar nieuwste project. Wil je haar steunen? Check haar site op camazingfilms.com .