Kennismaken met Wendy

Stuiter, stuiter, daar gaan we dan, nu is het écht echt… Zo gaaf! De komende 180 dagen in mijn strijd tegen de kilo’s gaan jullie dan ook nog veel van mij voorbij zien komen!

De ups, de downs, hoogtepunten, dieptepunten, blijdschap, moeilijke momenten dat hoort er nu eenmaal allemaal bij.

En dan nu mijn eerste Blog. Mijn naam is Wendy Wiebenga, 31 jaar, uit Breda.

Ik woon samen met mijn lieve vriend Arjan met wie ik inmiddels al weer 8 jaar samen ben. We hebben een appartementje in de buurt van het centrum van Breda die we delen met onze twee lieve katers Sjors en Ricky! Geen kindjes maar wel een grote kinderwens, door mijn gezondheid en levensstijl deze keuze nog niet durven en kunnen maken. En nóg niet getrouwd, maar wat niet is kan nog komen.

Mijn grootste hobby is samen met mijn vriend of met vrienden naar de bioscoop gaan, ik ben een enorme filmliefhebber. Ook geniet ik van een terrasje, middagje in een café, lunchen en uit eten gaan. Daarnaast vind ik het heerlijk om een avondje te gaan zwemmen of lessen Yoga en BodyBalance te volgen op de sportschool. Ooow, en de belangrijkste vergeet ik, SHOPPEN!

Ik werk als instructeur, praktijkdocent, op het Vitalis college in Breda, daar geef ik les aan studenten die de opleiding Dienstverlening Helpende Zorg & Welzijn niveau 2 volgen. Mijn lessen zijn variërend, kooklessen, huishoudkunde en zorg. Erg leuk. Dit werk doe ik 32 uur in de week verdeeld over vier dagen met veel liefde en plezier.

Klink allemaal als een super leuk en gelukkig leventje! Toch?

Maar naast al dit leuks en moois loop ik helaas ook geregeld tegen wat mindere dingen aan.

Dit jaar is het 5 jaar geleden dat mijn lieve papa is overleden. Zomaar, plotseling. Een vrolijke, energieke man, van net 54 jaar. Met hart voor zijn gezin, vooral voor zijn twee kinderen, mijn zus en ik. Daar deed hij alles voor. Ook een hele harde werker, soms een beetje te hard. En zonder ooit klachten te hebben, of deze nooit met ons gedeeld te hebben, stopte zijn hart ermee. Een erg moeilijke tijd geweest en nog steeds merk ik nu ik dit met jullie deel. Het raakt me.

Vooral omdat ik bang ben, dat zoiets mij ook gaat overkomen. En dat is het laatste wat ik wil. Maar het risico is er wel met flink overgewicht. Verhoogd risico op hart en vaatziekten. Dus mijn grootste motivatie is mijn papa. Niet alleen door de gezondheidsrisico’s maar vooral omdat ik weet hoe trots hij op me zou zijn geweest!

Verder loop ik er momenteel vooral tegenaan dat mijn energielevel niet meer is wat het geweest is. Ik ben snel moe en ben dan lusteloos en heb geen zin om dingen te ondernemen. Ik merk dat ik dan geen gezellige Wendy meer ben, terwijl iemand die 31 jaar jong is dit wel hoort te zijn. Ik wil een lieve vriendin voor mijn vriend en vriendinnetjes zijn maar dit lukt me helaas niet altijd. Ik wil in de ochtend weer wakker kunnen worden met het gevoel ”kom maar op” in plaats van… “ik wil blijven liggen want ik ben moe”. En dan dag in dag uit de “zelfverzekerde”, altijd vrolijke, goedlachse Wendy zijn breekt ook behoorlijk op.

Ik zit vast in een cirkel. En telkens durf ik eruit te stappen en werk ik even kei hard aan mezelf maar dan stap ik onbewust weer terug in die cirkel. Zowel op het gebied van voeding als op het gebied van sporten, trainen. En waarom... geen idee... dat zijn vast al die stemmetjes in mijn hoofd. En dat is nu precies wat De Afvalrace me kan brengen. Werken aan innerstance zoals Eric zo mooi verwoord. Werken aan de ik die ik wil zijn en niet de ik wie ik denk te zijn.

Ik weet dat ik het weet. Dat is op zich wel fijn... maar nu nog doen!

Innerstance; de conversatie met mezelf... hoe zie ik mezelf. Dat is mijn grootste valkuil.

Commitment; een afspraak met mezelf. Uitdagingen blijven opzoeken. Dat kan ik wel...

...maar...

Integriteit; als je zegt dat je iets gaat doen... het ook echt doen. Afspraken met jezelf nakomen. Hier gaat het regelmatig mis...

Wendy, 72 kilo, gezond BMI, energiek, kan 5 kilometer hardlopen, liefdevolle vrouw voor Arjan en een energieke vrolijke juf.

Dit moet omdat ik anders nooit kan shinen in een mooie bruidsjurk en mijn kinderwens kan vervullen. Dan raak ik Arjan misschien wel kwijt en eindig ik alleen. Dat wil niemand toch?

Wendy, alles met “zelfverzekerdheid” en een lach, mijn overlevingsmechanisme.Tijd voor Wendy 2.0, de échte Wendy!

Wendy wordt begeleid door Eric de Jong van EDJ Sports en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Neem contact met ons op als je hierin wat zou willen betekenen. De Afvalrace West-Brabant is te volgen via Facebook en de sites van Breda & Roosendaal Nieuws.