Eethuys 1535: tongstrelend lekker

26 okt 2017, 16:00 Horeca
bord
Asja Vossen
Wachten wordt beloond. Dat bleek vorige week, toen we een week later dan gepland, mochten gaan eten bij Eethuys 1535. “De mooiste smaken uit het Oosten, een plek waar shared dining geheel op eigen wijze wordt gepresenteerd”, staat op de website geschreven. Daar is geen woord van gelogen.
Als we op een doordeweekse dag Eethuys 1535 binnenstappen in een simpele jeans en op sneakers voelen we ons meteen ongemakkelijk. Onze outfit past duidelijk niet bij de stijl die het restaurant uitstraalt. “Geen probleem hoor”, lacht bedrijfsleidster Fleur ons geruststellend toe. “We willen juist toegankelijk zijn voor iedereen, dus ook als je casual gekleed bent.”

Trendy en klassiek

Het restaurant is stijlvol aangekleed met een mix van zwartgeverfde muren, prachtige gouden lijsten met foto’s van prachtige vrouwen, zwarte tafels, een zwarte bar, chique zwarte banken tegen de wand en rode fluwelen stoelen aan de andere kant van de tafel. Op elke tafel een sierlijke rode roos. We voelen ons meer dan welkom en laten ons ietwat verlegen naar ons tafeltje brengen.
tafels
Ons oog valt bijna onmiddellijk op de open keuken, aan het einde van het restaurant. Het geeft mijn tafelgenoot een fijn gevoel. “Het is niet alleen leuk om te zien wat ze klaar maken, maar dan weet je ook zeker dat het goed verzorgd wordt.” Al snel komt Fleur met het eerste drankje, Asian Blossom. De zelfverzonnen huisaperitief bestaat uit Vlierbessenbloesem, spekkoeklikeur, sinaasappel en een vleugje chocola. Het liefst van al nemen me vanavond nog een flesje mee naar huis, zo lekker smaakt het. Ook krijgen we een mandje met verschillende soorten versgebakken kroepoek. Onze avond kan nu al niet meer stuk. Of lopen we te hard van stapel?
verse kroepoek

Shared dining maar dan anders

Ondertussen legt Fleur het principe van Eethuys 1535 uit. “Al menu’s worden gepresenteerd in shared dining stijl. Dat houdt in dat het allemaal kleine gerechtjes zijn die je met je tafelgenoten deelt. De gerechten zijn allemaal Aziatisch getint, met dank aan de kok met Indonesische roots die de gerechten zelf verzint.” Onze gasten kunnen kiezen uit twee menu’s al dan niet met wijnarrangement, water en koffie of zelf een keuze maken uit pre-appetizers, appetizers, verschillende hoofgerechten en desserts. “Elke gang bestaat uit 7 á 8 verschillende gerechtjes en biedt een mix van vis en vlees.” Mocht je overigens niet van vis houden, of allergisch zijn voor bepaalde producten, dan kun je dat gewoon aangeven. “We houden rekening met ieders voorkeuren en smaken.”
aperitief
Fleur wil ons graag verrassen en biedt ons het Chef’s menu 1535 aan, bestaande uit 4 gangen, een voorgerecht, tussengerecht, hoofdgerecht en nagerecht. Klinkt prima, dus leggen we de menukaart aan de gang en wachten op wat komen gaat. Dat duurt overigens niet lang. Al snel komt onze gastvrouw met het voorgerecht aangelopen: verse springroll met rivierkreeft met Thaise basilicum, nori & gele wortel, geschroeide tonijn en tartaar met wortel-gember crème, teriyaki & sesam kletskop en Beef Tataki met enoki, venkel cress & stroop van tamarinde en ponzu. Omdat mijn tafelgenoot niet zo van vis houdt, stort zij zich vol op de Beef Tataki, een Japanse variant van rosbief ‘maar hier heb je geen zout en peper voor nodig’. De springroll smaakt heerlijk, zeker in combinatie met de nori en gele wortel. Het vissausje maakt het geheel helemaal af. De tartaar van tonijn doet mij denken aan sushi (iets waar ik echt niet van hou), maar de wortel-gember crème maakt veel goed.
springroll

Gezellig druk

Terwijl we wachten op het tussengerecht vertelt Fleur ons waar de naam 1535 vandaan komt. “Ons Wijnhuys, aan de overkant van de straat, is gevestigd in het oudste pandje van het centrum van Breda. Dat dateert uit 1535. Het Wijnhuys is al sinds november 2016 open, het Eethuys sinds februari.”
Het restaurant is inmiddels aardig vol. Van de 20 tafels is meer dan de helft bezet. Volgens Fleur weten veel mensen het restaurant inmiddels te vinden dankzij reviews op TripAdvisor. Dat wordt bevestigd door onze Vlaamse ‘buren’. Hij werkt tijdelijk in Breda, zij is op bezoek. “Ik woon hier vier weken voor mijn werk en moet verplicht elke avond uit eten. Via TripAdvisor las ik hele goede recensies over dit restaurant. En het is een keer wat anders dan een eetcafé of de Italiaan”, aldus onze Vlaamse buurman. Het aperitief vonden ze minder, de rest smaakt tot dusver heerlijk. “TripAdvisor heeft niet gelogen.”
tonijntartaar

‘Zelfs de wijn smaakt heerlijk’

Dan kondigt het tussengerecht zich aan. Ook dit keer drie verschillende gerechten bestaande uit gamba tempura met zacht gegaarde buikspek & pompoen, dim sum garnaal met wasabi & furikake en Soto Ajam, Indische kippenbouillon met kwartelei, geplukte kip, rawit & mie. Soto Ajam is een van mijn lievelingsgerechten, maar zo lekker als dit heb ik ‘m nog nooit gegeten. Vrij pittig, maar net te doen, zelfs voor mij. We bestellen er beiden een rosé Saint Roch bij. Zij is een echte wijnliefhebber en inmiddels ook kenner. “Heerlijk deze wijn.” Ze kan het niet laten om een foto te maken van het etiket. “Die wil ik thuis ook drinken.” We zijn nog maar bezig met onze tweede gang, maar de gerechten overtreffen nu al onze minimaal aanwezige verwachtingen. Stiekem hebben we al zes gerechtjes op, maar dat voelt helemaal niet zo.
soto
De keuken weet de snelheid van de gangen perfect op elkaar af te stemmen. Je smaakpapillen krijgen de kans om even te wennen aan de gerechten en worden niet meteen ‘verpest’ door de volgende reeks gerechten. We concluderen dat shared dining helemaal hot is, maar dat er beslist restaurants zijn waar je het gevoel krijgt dat alles zo snel mogelijk naar binnen gewerkt moet worden. Dat is hier zeker niet het geval. In tegendeel zelfs. We zitten al bijna anderhalf uur aan tafel, zonder dat we het in de gaten hebben.
glaswijn

Kok met Indonesische roots

Ik besluit mijn kans te wagen en loop in afwachting van het hoofdgerecht richting de keuken. De chef-kok, Randy, staat me graag te woord. Terwijl hij bezig is met ons hoofdgerecht (iets met bananenbladen), hoor ik hem kort uit over zijn Indonesische achtergrond; hij blijkt het koken vooral van zijn vader te hebben geërfd. Hij wordt bijgestaan door een sous-chef en een stagiaire. Op mijn vraag of de beperkte keuze aan toetjes ook iets te maken heeft met zijn Indonesische achtergrond moet hij lachen. “We hebben een mix van zoet, hartig, fruit en ijs. Maar toegegeven, wij zijn in principe niet zo van de toetjes.” Behalve spekkoek dan. Maar dat is misschien eerder een tussendoortje dan een toetje.
kok2
Het hoofdgerecht dat we als derde gang geserveerd krijgen, bestaat uit kabeljauw Ikan boemboe bali in pittige saus met geroosterde paprika & specerijen, entrecote van de BBQ & rendang met geroosterde asperges, gekonfijte aardappel & zwarte knoflook en saté van kippendijen met huisgemaakte pindasaus, atjar & kentang. Ook hier weer een welkome afwisseling van gevogelte, vis en vlees. De kokos is voor mij iets te overheersend, kwestie van smaak. Dat geldt ook voor de entrecote. Perfect gebakken, maar het zou niet onze eerste keus zijn vanwege de overdaad aan vet.
bananenblad

‘Een avondvullend verrassingsmenu’

En dan is het tijd voor het nagerecht. Uiteraard ontbreekt chocolade & spekkoek niet. In dit geval gecombineerd met matcha, gekonfijte kumquats & gezouten karamel ijs. Tot onze schrik, zien we dat het ondertussen al bijna tien uur is (we waren om zes uur al binnen). Het restaurant zit nog steeds aardig vol. Wij inmiddels ook. Niet overvol, maar precies goed. We voelen ons enorm verwend. Fleur heeft echt de tijd voor ons genomen. Iets wat ze overigens bij alle gasten doet: overal geeft ze met evenveel enthousiasme tekst en uitleg over het principe en de gerechten die haar gasten voorgeschoteld krijgen.
toetje
De opzet is geslaagd. “Wat zijn we verrast. Ik heb geweldig lekker gegeten en de bediening was top. De gerechten zagen er perfect uit en smaakten geweldig”, aldus mijn tafelgenoot. “Een avondvullend verrassingsmenu.” Ik kan niets anders dan me bij haar woorden aan te sluiten. Het eten was dusdanig lekker, dat het nauwelijks in woorden is uit te drukken. En dat zeg ik niet omdat het moet, maar omdat het mag. En omdat het zo is. Je moet het gewoon zelf ervaren.
Je vindt Eethuys 1535 in de Torenstraat, schuin tegenover de Grote Kerk en recht tegenover Wijnhuys 1535. Dat gaan we binnenkort uitproberen!