Zwaar maar het voelt supergoed

De eerste vier weken zitten er alweer op! Jeetje, wat is er veel gebeurd in deze korte periode! Vanaf het moment dat ik “verrast” werd tot aan de dag van vandaag is er toch wel het een en ander veranderd in mijn leefpatroon. De grootste verandering is eigenlijk wel het sporten.

Sporten... tja, ik begin altijd ergens heel enthousiast aan, maar houd het meestal niet langer dan drie maanden vol. Daarna ben ik gewoon een “clubkas-spekker”. Jazz-ballet, tennis, streetdance, tae bo, zumba, fitness, et cetera. Alle gymzalen, sporthallen, fitnessruimtes en zaaltjes in de omgeving Ulvenhout en Breda heb ik ongeveer wel gezien!

Helaas allemaal maar heel kort. Ik denk zelfs dat ik na een week of zes al smoesjes begin te verzinnen om een weekje niet te hoeven gaan. Als dat eenmaal begint, ga ik steeds vaker afzeggen. Vooral bij de sportscholen waarbij ik geen vaste tijden heb en gewoon kan gaan wanneer het mij uitkomt. Dat gaat een paar weken goed, zeer fanatiek, twee à drie keer per week in de sportschool. Vervolgens een maand of vier niet, om uiteindelijk toch maar schriftelijk mijn abonnement op te zeggen, omdat ik me schaam om daar überhaupt nog binnen te stappen. Misschien voor sommigen (meestal vrouwen) herkenbaar??

Nu is het anders!.... Althans dat denk ik, want ik ben nog geen zes weken verder, hé?

Vanaf vijf oktober sport ik minimaal zes dagen in de week en ik ben eigenlijk nog niet één keer met grote tegenzin gegaan. Natuurlijk heb ik weleens een keer gehad dat ik heel moe was na een werkdag, maar ik heb nog geen moment getwijfeld om af te bellen. Het scheelt zoveel dat ik door iedereen, via de app, telefonisch, persoonlijk of via social media, zo ontzettend word gestimuleerd, dat het niet eens in mijn hoofd op komt om af te haken! Straks ga ik het nog leuk vinden....?!?! Dat is te hopen, want als die 180 dagen voorbij zijn is het natuurlijk niet de bedoeling dat ik ineens ga stoppen met sporten. De krachttraining is ontzettend belangrijk om op gewicht te blijven. Tijdens de groeps-krachttraining heb ik weleens aan trainer Jochen gevraagd of mensen hem eigenlijk wel aardig vinden? Hij laat ons vaak van die onmogelijk zware opdrachten uitvoeren dat mensen wel een hekel aan hem moeten krijgen. Deze vraag stelde ik uiteraard met een knipoog. Hij wist me ervan te overtuigen dat ik de krachttrainingen over een maandje of twee echt wel leuk zou gaan vinden. Ik ben benieuwd.

De personal trainingen met Eric zijn ook echt wel zwaar, maar ze zijn iedere keer zo afwisselend dat het volgens mij nooit saai gaat worden. Zéker heb ik Eric al weleens achter het behang willen plakken! Vandaag zelfs nog toen hij mijn "tribune-nachtmerrie" uit liet komen. Maar als ik dan het filmpje terug zie dan denk ik: "Zo zwaar ziet er dat helemaal niet uit, waarom sta ik daar nou zo te zweten en te zuchten??". Ik wil wel graag even zeggen dat ik daarvoor al een parcours had afgelegd én ik een oefening een paar keer extra had gedaan omdat de telefoon van Eric weer eens gecrasht was! Er gaat geen training voorbij zonder dat ik een keer kwaad geworden ben, lees: flink gescholden heb..., maar toch krijg ik er onwijs veel energie van en voel ik me na een training supergoed! De ochtend erna niet meegerekend omdat ik dan van de spierpijn niet meer op of neer kan.

Ik ben zo blij dat ik de kans gekregen heb om mee te doen met de Afvalrace! De resultaten zijn tot nu toe ook nog steeds positief. Op vrijdag dertien november is er een officieel weegmoment. Hopelijk heb ik mijn doelstelling voor dat moment gehaald, maar zoals het nu met me gaat denk ik dat dat wel goed moet komen!

.