Breda Live zomers feestje met grote namen en kleine verrassingen

Zomerse temperaturen en zeven heel verschillende optredens was alles dat Breda Live zaterdag nodig had om een feestje te worden. Typhoon en Kensington warmden het publiek op, zodat Fedde le Grand de avond met een dampende twee uur durende show af kon sluiten.

Terwijl de vier keurige heren van de eerste band, Sunday Sun, hun zomerse, vrolijke pop over het terrein lieten schallen, stroomde langzaam het Chasséveld vol. Om hun set met een knaller af te sluiten vroeg de band bij het laatste nummer al het publiek naar voren te komen en op hun teken helemaal los te gaan, want het optreden werd gefilmd. En dat deed het publiek overtuigend - heel spontaan. Maar spontaan of niet, vanaf dat moment zat de festivalsfeer er wel goed in.

Aan het eind van de middag trad Bløf aan en vermaakte het publiek met hun klassiekers. Voor het eerst tijdens Breda Live deed de menigte uit zichzelf enthousiast mee. Na al die jaren lijkt Bløf alleen maar een sterkere live band te zijn geworden en zonder enige moeite wisten ze het publiek bij het podium mee te krijgen. Bij de afsluiter kwam Typhoon het podium op om samen met Bløf een prachtige versie van 'Iedereen is van de wereld' van The Scene te vertolken.

Het duet met Bløf zette de toon voor het optreden voor Typhoon, dat een half uurtje later begon. Typhoon en zijn Titanenband mixen Caribische, swingende muziek met hiphop en het werkte aanstekelijk. Niemand stond meer stil en een aantal enthousiastelingen onder het publiek kunnen woord voor woord meerappen. Tijdens zijn show droeg Typhoon continu een boodschap uit van vriendschap, liefde en verdraagzaamheid. Als hij aan het eind van zijn show dan ook vraagt om je buurman te omarmen, heeft iedereen Typhoon in het hart gesloten en deed gewillig mee. Het Chasséveld was even een door armen verbonden massa mensen. De band van Typhoon bouwde de muziek op tot een hoogtepunt en voor de laatste keer sprong iedereen mee met Typhoon.

Voor Kensington leken de meeste fans verzameld te zijn. De band speelt hit na hit na hit en het gaat vlekkeloos. Het is catchy poprock die iedereen kan waarderen. Van interactie met het publiek is het eerste halfuur weinig te merken en het oogt in eerste opzicht wat plichtmatig voor de band. Daarna lijkt gelukkig de band er zelf ook plezier in te krijgen. Aan het eind van de show is menig bezoeker schor en klaargestoomd voor de eindsprint met Fedde.

Fedde le Grand had de taak om de grote afsluiter van het festival te zijn met een show twee keer zo lang als alle andere. Direct merk je dat het voor de DJ geen probleem is om voor zulke grote bezoekersaantallen te staan. Met gemak mixt hij lachend alles aan elkaar. Er is een zangeres die 'Let me think about it' live komt zingen en ook Marcel, zanger van Di-rect, zingt een deuntje mee. De set verveelt geen minuut en elk nummer heeft een goed opgebouwde climax. Met vuurwerk, rook, vuur, confetti en gigantische lichtgevende ballonnen is het een waardige afsluiten van de dag.

Er was geen tijd om je te vervelen bij Breda Live. Tussen de vooraf bekend gemaakte acts zaten drie verrassingsacts van een halfuurtje. Sunday Sun was het podium nog niet af, of de presentator van de dag, Frank Lammers, vroeg al om aandacht op een kleiner podium aan de andere kant van het terrein. De eerste verrassing van de dag, Belle Perez, kon niet op veel enthousiasme rekenen en bleef gewoon een lekker achtergrondmuziekje. De tweede surprise na Bløf viel in goede smaak bij met name de grote groep dertig- en veertigplussers: 2 Brothers on the 4th Floor. Een feestje maken kunnen ze na vijfentwintig jaar nog steeds! Als laatste onaangekondigd bezoek stond Frans Bauer op het programma. Het was even schakelen na de Caribische hiphop van Typhoon, maar de zon scheen, de bar was al veelvuldig bezocht en dus zong iedereen uit volle borst mee met 'Heb je even voor mij'.