Een beetje een gedachtespinsel van mij… Al jaren gaat het er over dat vrouwenemancipatie moet leiden tot meer vrouwen op topposities in het bedrijfsleven. Maar nog altijd zijn er in verhouding veel minder vrouwen dan mannen op deze posities te vinden. Op zich natuurlijk ook begrijpelijk als slechts 18% van alle vrouwen boven 35 jaar fulltime werken ten opzicht van ruim 80% van de mannen.
Hoe dit komt? Daar over zijn de meningen verdeeld, maar zelf denk ik dat het toch nog altijd zo is dat de meeste vrouwen uiteindelijk kiezen voor een carrière als moeder. Dat is natuurlijk ook wat wij bij Naron zien. Het is zo lastig om leuke vrouwen te vinden die bijvoorbeeld niet in de zomervakantie op vakantie hoeven, omdat het gezin dan voor gaat. Bij ons een groot probleem als het vaste team deze zomerperiode al benut en wij dus juist collega’s zoeken die dan extra willen werken.
Uiteindelijk blijkt het tikkende klokje in de meeste vrouwenlijven toch de sturende factor voor het nemen van belangrijke beslissingen in het leven. Volgens mij komt het er dus gewoon op neer dat veel vrouwen ervoor kiezen dat kinderen krijgen het belangrijkste doel in het leven is en niet de eigen ontwikkeling en zelfontplooiing. Maar ook dat is een duidelijke keuze.
Als je jezelf dat beseft, dan begrijp ik eerlijk gezegd niet waarom er quota ingesteld zouden moeten worden, zoals minister Bussemaker van Emancipatie wil. Je kunt bedrijven en organisaties toch niet dwingen tot het kiezen van iemand op een bepaalde positie omdat zij vrouw is? Dat vind ik positieve discriminatie. De beste man/vrouw moet uiteindelijk op de positie terecht komen die hem/haar het beste past. Volgens mij krijg je alleen dan het beste resultaat.
Ergens las ik dat het niet ligt aan de mannen of de vrouwen, maar aan het feit dat er zogenaamde top top’s toppen in organisaties zijn. En wat heb je eraan? Denk maar aan de top van Volkswagen die ‘sjoemelsoftware’ toestaat, of de top van V&D die een meerjarenplan uit denken voor een reorganisatie en dat vlak voor de kerstdagen van 2015 ineens toch de stekker eruit wordt getrokken? Het artikel opperde om topless verder te gaan. Dat is natuurlijk wel iets wat mij heel erg aanspreekt. Vanwege de leuke woordspeling. Direct overleg en in contact staan met de mensen van de werkvloer, maar ook met de klanten. Zij zijn immers de informatiebronnen die een bedrijf richting kunnen en moeten geven. Zonder de mensen op de vloer en haar klanten weten leidinggevenden immers niet welke kant er op gegaan moet worden.
Dus topless op weg naar de top dan maar?!
Reacties op deze blog of suggesties voor een volgende, ontvang ik graag via Facebook of e-mail: [email protected].
Joane vR
