Na een hele vervelende week waarin ik besefte dat ik heel snel afscheid moest gaan nemen van de excuus zoekende Mark begon ik de maandagavond training erg goed.
Gwen had speciaal voor mij een mooie voorbereiding bedacht. Ik mocht plat op mijn rug met mijn ogen dicht genieten van, op dit moment een van mijn meest veelzeggende liedjes. Uit de speaker kwam Marco Borsato – Ik Leef Niet Meer Voor Jou…..! Waar we normaal iedere maandagavond beginnen met een gesprek waren dit eigenlijk de enige woorden die ik nodig had.
Aangekomen onder de tribune van Achilles nam Gwen me direct mee naar de berg waar ik vorige week zo heb afgezien. Deze moest ik maar weer eens beklimmen. Net als vorige week zakte het lood in mijn schoenen. Gwen zag het volgens mij aan me en zei dat ze met me mee ging doen. ‘zeker…, lekker makkelijk voor jou.’ Wat een lelijke gedachte zeg. Na 5 jump-squats begon de lange tocht de berg op. Gwen deed inderdaad met me mee. Ze bleef tegen me praten. Niet dat ik helemaal binnen kreeg wat ze zei, maar toch…., aangenaam. Ik was niet alleen. Weer schoten de emoties en gedachten dat ik op moest geven door mijn hoofd. Wat een naar gevoel is dat. En wat ben ik ze beu. Echt….., kots en kotsbeu. Ik zou wel willen weten hoe ik die SNEL kan laten stoppen. Onderweg vroeg Gwen me ook wat ik nou dacht….,: ‘helemaal niks.’ En echt ik dacht gewoon helemaal niks.
Na de bergbeklimmingen ( 5 keer) had Gwen de ‘killer-minutes’ weer op het programma staan.
- 15 jumpsquats
- 3 x traplopen
- 15 jumping jacks
- 10 x planken ( planken, voeten binnen/buiten. Kom maar een keer meedoen, dan weet je precies wat ik bedoel)
- 10 x boksen ( 2 directe stoten, 2 hoeken, 2 uppercuts met gewichten)
- 15 x 2kg bal links en rechts naast je op de grond duwen ( ook hier zeg ik, kom maar een keer meedoen, dan begrijp je wat ik bedoel)
Na 3 rondes vond Gwen het wel genoeg. Toen ze vroeg hoe ik me voelde gaf ik een antwoord waar ik zelf van schrok: ‘Ik kan nog wel een rondje.’ Wat een grappenmaker ben ik toch. Ik dacht er nog met een grapje onderuit te komen, maar ja……, Gwen dacht daar anders over. Dus nog een rondje…., dat ging me eigenlijk ook wel goed af. Met een hartslag van gemiddeld 148 slagen per minuut heb ik goed getraind.
Woensdagavond werd het een gezellige training. Hard werken en gelukkig veel lachen. Ik heb geprobeerd een aantal filmpjes te maken……, dus oordeel zelf. Niets is wat het lijkt….!
Ook zaterdag ochtend is er dit keer getraind. Een kort circuit met sprinten, duurloop, schaatsen, squats, buikspieroefeningen, jumping jacks, en jumpsquats. Gwen, Maud en Wendy waren ook aanwezig en de laatste twee trainden goed mee. Wat een energie op een vroege zaterdagochtend. Omdat ik Mathias op moest halen van zwemles heb ik de challenge niet helemaal af kunnen maken, maar moe en voldaan ging ik met een goed gevoel terug naar huis.
Mark wordt begeleid door EDJ Sports en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Wil je iets betekenen voor De Afvalrace, neem dan contact op. De Afvalrace West-Brabant is ook te volgen op Facebook.
