Op het Van Coothplein in Breda weten ze wel hoe ze een feestje moeten bouwen. Dat heeft de organisatie zaterdag maar weer eens bewezen. Rond twee uur brak het jaarlijkse meezing- en smartlappenfestival uit. Dit jaar alweer voor de veertiende keer.
Terwijl zanger Bart Borghouts op het plein de spits afbeet, trokken tweeëntwintig koren door de binnenstad van Breda om op een aantal terrasjes het publiek te entertainen. Tot vijf uur, want na de Grande Finale op de Grote Markt zat het er voor de koren alweer op. Niet op het Van Coothplein. Daar ging het feest verder tot een uur of elf. En een feest was het.
Compliment
Het bier vloeide rijkelijk. Ik heb geen tranen gezien, maar wel veel gelukkige en vrolijke mensen. En zweet. Want wat was het warm. De sfeer was op en top en dat merkte zelfs Marianne Weber. “Ik heb al vaker op het Tros Muziekfestival gestaan, maar daar was het nog nooit zo gezellig als hier. Ik denk dat het hoogtijd wordt dat dat feestje hier eens naar toe komt”, riep ze vanaf het podium het uitzinnige publiek toe.
Eerder op de dag waren al een aantal artiesten de revue gepasseerd onder wie John de Bever – hij zou later nog een keer terugkomen – Driekes, Tim Jené en Frank Verkooijen die onder andere een Hazes-medley zong en ‘Malle Babbe’ van Rob de Nijs. Dat nummer werd overigens door meerdere artiesten gezongen, net zoals ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij. Beetje jammer…
Ouwe rot
Ouwe rot Ben Cramer was ook uitgenodigd. Ik ben geen fan, maar wat heeft die man een stem. Nog steeds. Hij begon met een nummer uit ‘Phantom of the Opera’ en eindigde met een musical-medley waarbij nummers als ‘See me, Feel me’ (The Who), Music was my first love (John Miles) en ‘How do you do’ (Mouth & MacNeal) voorbij kwamen.
En natuurlijk ontbraken ook Sjon de Manager en zijn Yvonne niet. Sjon kondigde op zijn manier de artiesten aan en zong af en toe wat nummers met Yvonne zoals een ‘ode aan de doden’ waarbij ze nummers zongen als ‘Meisjes met rode haren’, ‘Sjakie van de Hoek’, ‘Een Reisje langs de Rijn’ en ‘Droomland’.
Koningin van het Levenslied
Maar de echte apotheose was toch wel Marianne Weber, de Koningin van het Levenslied, een titel die ooit was toebedeeld aan de Zangeres Zonder Naam. Naast haar eigen repertoire zong Weber ook twee duetten met John de Bever waaronder ‘Denk Nog Een Keer Aan Mij’. En daarmee kwam het einde van een geslaagd feest in zicht. Het laatste woord was aan het Breda’s Mannenkoor dat uit volle borst afsloot met ‘Brabant’ van Guus Meeuwis. Hoe kan het ook anders…
