Waarom Wendy deelneemt aan De Afvalrace Breda

Foto: Wendy Huijbregts

Nou daar gaat ie dan… Ik ben Wendy, 25 jaar oud en woon in Prinsenbeek. Wellicht ben ik voor vele Beekenaren een onbekende. Niet gek hoor, want ik heb altijd in Rijen gewoond samen met mijn tweelingsbroer en vader en moeder. Voor mijn vriend ben ik in Prinsenbeek gaan wonen. Mijn hobby’s zijn lekker eten, nagels zetten en leuke dingen doen met vrienden.

Ik krijg nu veel vragen: Waarom doe je mee? Waarom heb je niet eerder iets gedaan? De allerbelangrijkste reden dat ik mee doe is dat ik ooit in de trouwjurk van mijn moeder wil passen (maatje 38). Mijn moeder is in 2004 overleden aan kanker. Ze is 6 jaar lang ziek geweest. Of nou ja .. ziek, beter, ziek, beter enz.

jeugdfoto Wendy
met papa en broer

Toen ze ziek werd was ze 33 jaar oud, en toen ze 39 jaar was heeft ze de strijd verloren. Ik heb haar beloofd dat ik ooit in haar jurk mijn dag van mijn leven ga meemaken. Sinds mijn moeder is overleden zijn mijn vader, mijn tweelingsbroer en ik een heel hecht gezin. Een gezin waar ik trots op ben, want wij kunnen samen de hele wereld aan.

Een trouwdag om naar uit te kijken

Het is misschien voor velen niet te bevatten, maar ik weet vrij weinig over mijn jeugd met mijn moeder. Maar wat ik weet betekent erg veel voor mij. Die ene dag dat ik de jurk te zien kreeg en ik de jurk aandeed zag ik haar gewoon stralen ook al was ik nog zo klein. Mama ziet mij natuurlijk niet meer in die jurk, maar ik weet zeker dat als het mij lukt, dat ze enorm trots was geweest.

Nou hoef ik niet over een halfjaar te trouwen hoor, maar als ik er nu niet voor ga, ga ik er nooit meer voor. Daarbij wil ik lekker in mijn vel zitten en trots zijn op mezelf. Want als ik nu voor de spiegel sta kijk ik liever niet naar m’n lichaam. Ik ben al een jaartje bezig om af te vallen en ben al zeker wat kilo’s kwijt. Alleen blijf ik nu hangen en het lukt me niet meer alleen. Stiekem snap ik dat wel, want ik hou van lekker eten en een lekker drankje (op de bank). En normaal gesproken plande ik mijn week en als ik dan nog eens wat tijd over had ging ik naar de sportschool om te sporten. Nu ben ik de laatste keer door mijn vriend er op gewezen dat het vaak alleen wat fietsen was (op ’t gemakje). Het was echt niet sporten.

Nu is het moment gekomen

Soms heb je een gevoel die zegt nu moet ik er voor gaan. En op dat punt zit ik nu. En wat ben ik dankbaar, dankbaar voor deze geweldige kans. Het komende halfjaar ga ik vechten. Vechten tegen de kilo’s. Vechten voor een fitter leven! Want zeg nou zelf, deze kans krijg je maar één keer!

Deze week de eerste week. En geloof me, het is echt zwaar. Ik plan nu eerst mijn sportmomenten en als ik dan tijd over heb de rest. Soms voor mijn vriend, familie en vrienden wat lastig. Maar ben hun nu al dankbaar voor hun steun.

Oeps!…. Eigenlijk wou ik daar mee beginnen maar dan maar nu: lieve familie, vrienden, collega’s, bekenden en onbekenden die mij volgen. Wat heb ik te gekke reacties en berichtjes van jullie gehad. DANK JULLIE WEL!!

Wendy sushi etenWendy etentje

Wendy wordt begeleid door Fitness Centrum Prinsenbeek en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners.

Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen