Dood eng vind ik het. Omdat ik jullie de afgelopen weken zoveel mooie en fijne momenten heb laten zien en heb laten lezen in mijn blogs vind ik het nu tijd om ook de andere kant eens te belichten.
Veel mensen geloven het niet als ik ze zeg dat ik het afgelopen half jaar als extreem zwaar heb ervaren, ze zien alleen de sterke, altijd vrolijke, enorm afgevallen en trotse Wendy op Social Media en in haar blogs. Daarom, ondanks het feit deze blog ook voor mij zelf erg confronterend is, hou ik van open- en eerlijkheid. Dus…. ga ik deze week toch maar eens flink met de billen bloot.
Ik heb het afgelopen half jaar behoorlijk wat vooruitgang geboekt en ben op zowel fysiek als mentaal vlak flink sterker geworden. Ik ben eigenlijk altijd al onzeker geweest over mijn eigen ik, en nog meer over mijn uiterlijk. Door actief bezig te zijn met sporten en gezonde voeding durf ik nu wel te zeggen dat ik tevreden ben met het lichaam wat ik nu heb. Zeker gezien waar ik vandaan kom! Daarnaast is ook mijn zelfvertrouwen gegroeid en sta ik sterker in het leven dan voorheen.
Maar ergens maakt het me ook verschrikkelijk bang. Ik ben een compleet andere vrouw en dat schrikt me enorm af. En ja… dan denk ik weleens, waarom ben ik hier ooit aan begonnen. Nu het einde van De Afvalrace in zicht is gekomen lijkt dit gevoel ook wel sterker te worden. Ik ben compleet in de war.
Als ik in de spiegel kijk zie ik iemand die ik niet meer ken. Ik moet opnieuw kennis maken met mezelf en met het leven wat ik heb. Ergens ben ik enorm trots op wat ik allemaal heb bereikt maar ergens twijfel ik soms weleens of dit het allemaal wel waard is geweest wat natuurlijk grote onzin is, of beter gezegd, onzekerheid, bang voor het onbekende. Dan wil ik weer lekker terug naar hoe het vroeger was en hoe fijn en zorgeloos ik mijn leven leefde echter wel met al mijn onzekerheden.
Maar terug wil ik ook weer niet meer. Nooit meer. Het was dan misschien wel zorgelozer en veilig maar ook erg ongezond en belangrijker misschien nog wel, zonder liefde. Liefde was er wel, voor alles en iedereen om me heen maar echt houden van mezelf was geen plaats voor. En nu merk ik dat er eindelijk tijd en ruimte is om wel van mezelf te gaan houden.
Ik heb nog een hele lange weg te gaan.
Ondanks het feit ik vaak terug hoor dat ik mooi ben, dat ik straal en er echt mag zijn zie ik mezelf nog niet helemaal zoals jullie me nu zien. Het klopt dat ik super veel ben afgevallen. En ik heb dat inderdaad helemaal op eigen kracht gedaan wat bewijst dat ik een enorm doorzettingsvermogen heb. En ja, ik zit beter in mijn vel en ik begin steeds meer te realiseren dat ik er echt mag zijn. Ik ben gezonder en dat zie je. Dat straal ik uit.
Maar echt puur geluk en liefde voor jezelf komt van binnenuit. Die nieuwe Wendy en ik hebben dus nog wel een procesje te doorlopen.
Afscheid nemen van het oude en het nieuwe gaan omarmen.
Zo liep ik afgelopen weekend mijn eerste hardloop evenement op tijd. 4,5 km in een behoorlijk goede snelle tijd. Super trots, maar ook super eng. Ik herken mezelf niet terug. Ik loop hard en kan het nog goed ook! Met een dikke traan over mijn wangen over de finish. Had ik dat nou echt voor elkaar gekregen?
Iets wat ik vroeger alleen kon hopen en dromen. Dat is nu werkelijkheid.
Zo ook mijn nieuwe liefde voor Yoga. Wat vroeger mijn vijand was heb ik nu in mijn hart gesloten. Waar mijn hele lichaam me in de weg zat worm ik me nu in de meest onmogelijke houdingen. En kan ik even helemaal tot rust komen en genieten van het moment. Een momentje met mezelf. Ik maakte deze week een foto voor de les begon. En schrok er van. Wie is die mooie vrouw die daar zit, ben ik dat?
En niet te vergeten mijn grensverleggende momenten tijdens de trainingen. Boksen met mijn trainer Eric. Ik heb een bloed hekel aan boksen, maar ook tijdens deze momenten geniet ik van wie ik ben en wat ik doe. Het op hoog tempo knallen en even alles loslaten en genieten van het moment. Ook ik mag best weleens alle frustraties eruit knallen.
Het belangrijkste wat ik nu wel weet en geleerd heb is, ik doe dit voor MEZELF! Ik doe het niet omdat iemand ander zegt dat het ik het moet doen maar zet mezelf op de eerste plaats en werk aan een betere versie van mezelf.
Je zult daarbij wel eens uit je comfortzone moeten stappen. Wil je echt veranderen, dan moet je af en toe je ogen dicht doen en in het diepe springen. Dat is eng. Maar ik beloof je, het is het waard! Want hoe lekker is het als je steeds gelukkiger wordt met jezelf, jezelf steeds mooier gaat vinden en je weer van jezelf gaat houden? Het is leuk om complimentjes te krijgen van anderen die je weer zien stralen, dat geeft een extra boost, maar de kracht zit bij jezelf. 
- Wil jij die nieuwe Wendy, Wendy 2.0 zien tijdens het Finish Gala? Meld je dan snel hier aan en ben erbij!
Wendy wordt begeleid door Eric de Jong van ENFORCE en dit wordt mede mogelijk gemaakt door een aantal sportieve partners. Neem contact met ons op als je hierin wat zou willen betekenen. De Afvalrace West-Brabant is te volgen via Facebook en de sites van Breda & Roosendaal Nieuws.
