Na een stevige verbouwing (en wel ja halverwege ontstond nog even het idee om toch de gevel alsnog te zandstralen, pak dus ook maar even mee), is medio september het nieuwe “Grand café Restaurant de Veestallen” uit de steigers, geopend, en dus een feit.
Dit kan wel eens een verrassende avond worden…
Onze mond valt open van verbazing. Niet alleen van de grandioze metamorfose, maar ook hoe het nieuwe straatbeeld onwaarschijnlijk treffend is met dat van 1926. De nieuwe eigenaar Richard van Velzen, wie we kennen van onder andere visrestaurant Blini, laat ons een oude prent zien van de locatie aan het begin van de vorige eeuw. Ongelofelijk, hoe de prent opnieuw tot leven komt door het aanbrengen, restaureren, en koesteren van authentieke details. Als over alles zó goed is nagedacht zoals alleen al over de buitenkant van dit pand, dan kan dit nog wel eens een hele verrassende avond worden.
Waar zijn de stierenkoppen, vellen en vleeshaken…?
En dat begint inderdaad al op het moment wanneer we binnenstappen, want bij veestallen verwacht ik misschien stierenkoppen aan de muren, dierenvellen, vleeshaken? Maar een smaakvol up to date design glimlacht ons stijlvol toe. Volle fluwelen gordijnen, glas-in-lood ramen, lederen stoelen gecombineerd met stoelen en banken in rijke stoffen, wat hoge tafels aan de semi-open keuken. Oude elementen, retro en nieuw komen hier als vrienden tezamen. De grote houten 3D vis, tussen spiegelpilaren en boven een ietwat kitscherig vuurtje! Geweldig! Kán dit gewoon? Geloof mij, dit kan en past hier subliem!
Misschien staat dit diverse interieur juist meteen wel duidelijk voor wat Richard en zijn vrouw Sahila Lazrak (ja, haar kennen we ook, en wel van restaurant Rosé, dat zij in ’t Ginneken uitbaatte), voor ogen hebben met “Grand café Restaurant de Veestallen.”
Richard legt ons uit dat zij een brasserie-achtig “iets” voor ogen hadden, maar daarmee niet het lokaalachtige van een brasserie. Een restaurant, warm, smaakvol, maar niet te hoge drempel. Vlees maar met de achtergrond van Richard, ook vis. Een beetje van het verleden van de locatie en een beetje van het verleden van de nieuwe uitbaters. Je kunt hier terecht voor een bakkie troost met een taartje wanneer je je rechtszaak hebt verloren, maar ook voor een heerlijke lunch of diner wanneer de vlag uit mag. O ja en met je gezinnetje ben je ook van harte welkom. Dus, het interieur is divers, het publiek is divers, en o ja, rijk vertegenwoordigd trouwens op deze donderdagavond.
Dan nu het eten! Mag ik ook nog even kwijt dat ondanks dat de zaak aardig vol zit, het toch kalm en sereen aandoet? Ik denk dat dat de dromerige, jazzy muziek op de achtergrond, iedereen in zijn macht houdt.
We mogen links achter in de zaak plaatsnemen, aan een knus tafeltje, vanwaar we de gehele zaak kunnen overzien. Richard brengt ons gevulde champagneglazen. “Dit noemen we onze Bellini’s, het is Prosecco met gepureerde witte perzik. “ Samen met de chips de mer, die door de serveerster op tafel worden gezet, vormt dit onze appetizer. Verrassend, lekker, fris, niet te zoet, wat je misschien had verwacht door de toevoeging van perzik.
Brasserie met een twist…of toch niet?
Alhoewel Richard ons de kaart brengt, waardoor we een glimp opvangen van een selecte keuze vlees maar zeker ook visgerechten (zelfs tot oesters en een fruit de mer), kiezen zowel ik, als mijn tafelgenoot beiden voor het 4-gangen verrassingsmenu van de chef, kosten € 29. Daarbij stelt Richard het wijnarrangement á € 19 voor. Wij zeggen “doe maar.”
De gerechten zijn inderdaad brasserie geïnspireerd, maar zeker met een twist. Ik hou ervan. Een goede steak tartaar, eendenborst, zeebaars. De supplementen die erbij vermeld staan, doen ons vermoeden dat we hoge verwachtingen mogen hebben, en de achtergrond van Richard en Sahila trouwens ook.
Oké, daar gaan we. Na de appetizer worden onze glazen ingeschonken met een frisse Chardonnay van Domaine Lalande, we ruiken en proeven appel en citrus. En past dit bij ons eerste gerecht? Zeker! Het eerste gerecht is namelijk; ingelegde gerookte heilbot met een dressing van snijbonen en witte wijnazijn met hangop. Het is een prachtig schilderijtje op de zwarte borden. De rokerige smaak van de heilbot in combinatie met het frisse van de Chardonnay is een schot in de roos, heerlijk!
De volgende gang wordt begeleid door een heerlijke Zonnebloem Pinotage uit Zuid-Afrika, spreekt voor zich, weinig tannines maar een lust voor de neus en ook de smaakpapillen. En dat mag ook wel, want het gerecht; een soepje van Italiaanse Pommodori tomaten met grove mosterd, truffelolie en een swing van crème fraîche, vraagt hier ook om. Wederom een prachtig, pittig duo, wat liefdevol hand in hand gaat.
De tijd die overigens aangehouden wordt tussen de gerechten is prima. Ondanks dat de keuken dus open is, klinken er geen schallende of storende geluiden door de zaak. Er bestaat rust, in ieder geval komt het voor de gasten zo over. Het is helder dat een ieder hier zijn taak kent, en dat er hierdoor geen hectiek bestaat.
We gaan verder met alweer de derde gang. Bij deze gang schenkt Richard ons van Miguelle Torres een Santa Digna Carmenere Reserva in, afkomstig uit Chili. Dit derde gerecht bestaat uit kalfssukade met groentjes en wat jus, en een quenelle van zuurkool met risotto. Gelukkig worden goede smaken en mooie wijnen nooit eentonig, mijn commentaar misschien wel, want tja, het was weer heerlijk, iets anders kan ik er echt niet van maken. De kalfssukade zo zacht, perfect gegaard, groentjes beetgaar en de risotto zoals risotto hoort te zijn. Magnifiek!
And than last but not least…
Het dessert; Witte chocolade-ijs met een mousse van witte perzik, wat amandelschaafsel en vlierbloesem. En ook daarbij drinken we uiteraard weer wat, namelijk een Petit Vendange Saussignac. Dat is een intense rijke dessertwijn met aroma’s van rijke abrikoos en gedroogde vruchten. Ik ben normaliter geen toetjesmens, maar het was fenomenaal.
Zijn we nu klaar…eh…nee…. Dat dachten we wel, de avond loopt immers op zijn einde, en we zijn één van de laatste gasten.
Nog even dit…
Maar dan komt Richard heel rustig met de eigen gebrouwde Limoncello en twee glazen aangewandeld.
Of we willen proeven? Gedwee gaan onze gezichten op en neer. Tja, ze zullen eens nee zeggen. Een druppeltje dan. Nu zou ik hier kunnen vertellen wat het geheim is van de Limoncello van “Grand café Restaurant de Veestallen” maar weet je, ik doe het lekker niet. Ik weet het wel!
Maar kom zelf proeven, en hoor van Sahila of Richard zelf het verhaal achter deze Limoncello! Hoor de passie van dit echtpaar wat met veel liefde “Grand café Restaurant de Veestallen” uitbaat, tijd maakt voor hun jonge gezin en daarnaast nog eens zeer succesvol Limoncello brouwt.
En ze leefden nog lang en gelukkig…
Het viergangen verrassingsmenu van de chef is qua prijs en kwaliteit echt meer dan een aanrader. De gerechten overstijgen echt ruimschoots de prijs. Deze gerechten zijn goed op niveau. De wijnen subliem gekozen, geweldig goede ambiance, in een smaakvol interieur en vriendelijk personeel. Wat wil een mens nog meer. Over alles is zo verschrikkelijk goed nagedacht.
Men komt echt speciaal voor “Grand café Restaurant de Veestallen” naar de Belcrum hoor, mark my words. En dan denken wij dat je het héél goed doet. Dit gaat zeker als een lopend vuurtje door Breda en
daarbuiten. Wij verwachten dat “Grand café Restaurant de Veestallen”, een heel lang en gelukkig leven hier tegemoet gaat aan de Speelhuislaan.
“Grandcafé Restaurant de Veestallen” is van maandag tot en met zaterdag geopend vanaf 10.00 uur. Let op: op zondag is het sluitingsdag!
- Reserveren via www.de-veestallen.nl
Meer foodblogs
[Centwitch] [Jan en Alleman] [De Uitdaging] [Beers & Barrels] [Moeke Ginneken] [De Saeck] [Walkabout] [Puick] [Visrestaurant Blini] [Eethuys 1535] [’t Hart van Breda]
