Niet alleen Bardot houdt van Pampelonne…

Als je een onderneming vernoemt naar de meest sensuele, legendarische icoon van Vive la France, dan spreekt het voor zich dat deze onderneming ook de specifieke (in dit geval Zuid) Franse cultuur moet uitdragen.

Als die onderneming dan de authentieke Brasserie Bardot en Wijnbar Petit Bardot betreffen, schiet je ons inziens, qua naam in ieder geval meteen in de roos. Brigitte Bardot is dé vereenzelviging van Frankrijk, expliciet Saint Tropez, de mooie stranden van de Côté d’Azur, en daarmee belanden we meteen bij de jongste dochter van Bardot onderneming. Genoemd naar het favoriete strand van Brigitte Bardot…Pampelonne, waar we vanavond te gast mogen zijn.

Wat slechts begon met een paar meter extra afsnoepen van het pand naast Bardot, de iedereen wel bekende SNS-bank, ontwikkelde het plan zich uiteindelijk niet alleen tot het uitbreiden van de keuken maar zelfs tot de geboorte van Pampelonne.

We worden zeer hartelijk welkom geheten door Marc, hij legt ons meteen uit dat men zijn uiterste best heeft gedaan om bij Pampelonne een mediterraanse sfeer neer te zetten, dat zegt in eerste instantie nog niets over de kaart, benadrukt Marc. Die mediterraanse sfeer kunnen we inderdaad terugzien aan de kleurstellingen en de gebruikte materialen, motieven en stoffen. Overigens tijdens mijn online research vond ik het echt prachtig de rollende golven en schuimkoppen op het echte Pampelonne strand te treffen op de homepage van de website van Pampelonne.

De kaart heeft haar eigen verhaal. Ze deint zachtjes mee over de golven van de Middellandse zee en door de seizoenen van het jaar. Dat wil zeggen, in het voorjaar en in de zomer zullen er vooral veel gerechten met oorsprong uit de zee op staan, en in het najaar en winter wat meer zwaardere gerechten met vlees, zoals bijvoorbeeld een klassieke Chateaubriand op prijken. Dit betekent dus dat (in tegenstelling wat wellicht meer mensen vermoeden) Pampelonne geen uitgesproken visrestaurant is. We maken hier dus gelijk korte metten met dit eventuele misverstand.

Oftewel, laat het voorgerecht maar komen.

Wij drinken als aperitief een Malborough Southbank uit Nieuw Zeeland. We drinken haar ook door bij het voorgerecht. Met haar bloemige frisheid begeleidt ze namelijk perfect deze kakelverse kalfstartaar met grove piccalilly. Alle grove ingrediënten van deze piccalilly, bestaande uit bloemkool, radijs, wortel en komkommer, zijn zoetzuur ingemaakt. Het gerecht wordt verder sierlijk afgewerkt met een druivenmosterd, eigeel en meringues van rode biet. Ik denk dat de foto al genoeg zegt en mijn omschrijving tot dusver van het gerecht ook. Wat voeg ik er nog aan toe….? WAUW, of beter très magnifique, lijkt me zeer gepast in deze. Wat een heerlijke verse kalfstartaar en wat is deze vorm van piccalilly een ware bom van kleuren en smaaksensaties.

Over het tussengerecht informeert Tom ons, leuk om te zien dat het personeel wat we kennen van Bardot en de Wijnbar, ook weer hier bij Pampelonne wordt ingezet. Overigens ziet het personeel er uit om door een ringetje te halen, ook weer typisch Frans. En wat ook fijn is, ze weten waar ze het over hebben. Want Tom vertelt ons dat het tussengerecht bestaat uit; ”gebakken Lengfilet met knoflookvelouté en koolrabi.” Niet voor niets betekent velouté ook wel fluweelachtig, want deze “veredelde” soep (zo mag je het eigenlijk niet noemen, het is veel specialer dan gewoon soep), proeft ook fluweelachtig en de knoflook is zeker niet te overheersend maar verenigt zich prima met de Leng die qua smaak en structuur veel wegheeft van kabeljauw. We drinken hierbij een heerlijke Chardonnay Rully van Wijnhuis Vincent Girardin, afkomstig uit de Bourgogne, en hoe toepasselijk dan dus uit Frankrijk natuurlijk.

Tussen de gangen door genieten we van het prachtige uitzicht deze avond op het sfeervolle Van Coothplein en van de rustige sfeer bij Pampelonne. Huiskamergevoel was geloof ik één van de kernwoorden van Marc eerder deze avond. Ja, inderdaad.

En dan bedoel ik niet dat ik met mijn benen op de bank zit, maar het subtiele kaarslicht, de vaas met een prachtig veldboeket, en vooral de rust die Pampelonne uitstraalt geeft inderdaad een heel senang gevoel, perfect geschikt voor een intiem diner. Ik zie een clubje vriendinnen, maar ik zie ook een meisje met vermoedelijk haar oma, gezellig naast elkaar op de mediterraanse blauw beige gestreepte bank zitten.

Ik word uit mijn mijmering gehaald omdat er nieuwe glazen ter tafel komen en er een Bordeaux uit 2010 van Saint-Estephe wordt ingeschonken. Deze wijn begeleid ons hoofdgerecht wat bestaat uit runderstaartstuk en runderwang, meiknol, mierikswortel en een rode wijn jus met truffelsmaak erdoorheen. Dit gerecht bestaat uit krachtige smaken waarbij deze krachtige wijn van Saint-Estephe, die al vanaf 2010 op eiken vaten heeft mogen rijpen, dit gerecht tot het schitterende hoogtepunt van het diner tilt.

Wat is het toch heerlijk dat dit niveau zich zomaar afspeelt in Breda. Afgelopen zomer was het terras van Pampelonne nog relatief klein, maar aankomende zomer zal het terras flink worden uitgebreid. Ik denk aan warme zomeravonden en het is inmiddels wel duidelijk, genieten van heerlijke hoogstaande culinaire gerechten. De Bardot Groep tilt het Van Coothplein echt naar een hoger level, en overigens heeft elke ondernemer hier uiteindelijke profijt van op dit plein. Alhoewel je natuurlijk nergens zo heerlijk in de avondzon zit als hier.

Dan is het alweer tijd voor het nagerecht. Riz au lait, oftewel in de volksmond genoemd; Rijstebrij, met daarbij gedroogde pruimen, ijs en schuim van vanille en advocaat, afgewerkt met een crumble van Pistache. We drinken daarbij een Petite Vendange uit Saussignac, de smaak bestaat uit abrikoos en gedroogd fruit. Een vrij complexe wijn, niet te plakkerig en heel smaakvol. Naar het schijnt is ze vooral het vriendinnetje van de advocaat. En dat klopt. Ook dit keer vervolmaken wijn en gerecht elkaar.

Onze ervaring met Pampelonne is verrassend. Te meer omdat we het vermoeden hadden dat Pampelonne inderdaad meer of enkel lichte visgerechten zou serveren. Niks bleek minder waar want we hebben een voortreffelijk stevig en smaakvol vlees hoofdgerecht genuttigd.

Wat kan ik zeggen: Goede uitdagende wijnen, verrassende spijzen, perfecte en eigen ambiance, interieur en correct en uiterst sympathieke bediening. Hmmm…..Uitdagend….verrassend….eigen, dat doet me denken aan een dame uit Zuid-Frankrijk… Uh ja precies, die dame…BB

[ Bleue Bar Bistro ] [ De Veestallen ] [ Jan en Alleman ] [ Centwitch ] [ ZWART ] [ Beers & Barrels ] [ Moeke Ginneken ] [ De Saeck ] [ Gaudim] [ Puick ] [ Visrestaurant Blini ] [ Eethuys 1535 ]